Klinkt heel herkenbaar .
Ben zelf een beginnende fietser en moet ook echt even rustig warm worden.
Het liefst geen klim in het begin van een route , anders ga ik vaak ook al te vroeg te snel .
En echt proberen m’n eigen tempo te rijden . Rij normaal met een maatje van me , hij op de racefiets en ik op een fitnesshybride. En merk dat ik vaak te hard begin met hem . Meestal fietsen we een kleine 20 km in een klein uurtje met gemiddeld tussen de 22,4 en de laatst x 23.2 . Vanavond ging ik een rondje alleen en reed ik gemiddeld 24.0 . Dat is voor jullie misschien helemaal niks , maar ik ben er toch een klein beetje trots op . Sinds 8 maanden op de fiets .
Eerste kilometers van de rit
-
- Mountainbiker
- Berichten: 2
- Lid geworden op: do 6 augustus 2020, 15:24
diaseti schreef: ↑wo 25 maart 2020, 08:02 Goedemorgen!
Ik was benieuwd of er ook meer mensen zijn met het idee dat ze niet gelijk vol uit kunnen gaan.
Ik doe zelf altijd een fatsoenlijke warming up, maar heb echt het idee dat ik een diesel ben die eerst op gang moet komen waar andere er met alle kracht van door kunnen spuiten.
Vaak moet ik altijd eerst over een bepaald punt heen " ik zelf noem dit bijna een dood ervaring" en vanuit daar gaat het eigenlijk vanzelf en kan ik door blijven knallen.
Zijn er meer mensen die dit ervaren?
Met vriendelijke groet,
Stephan
Ja natuurlijk.
Na zoveel inspanning moet het bergop gaan. Je bent blij met het werken van spieren.
Met vriendelijke groet,
Mo
- Eikenbiker
- Mtb fanaat
- Berichten: 4
- Lid geworden op: di 7 juli 2020, 19:57
- Mijn mountainbike: Canyon Neuron cf 9.0 2020
Ook hier heel herkenbaar. Het kost me meestal 30 tot 45 minuten voordat ik er echt lekker inzit. Als ik in het begin te vlot vertrek, heb ik een chagrijnige rit, voor niemand leuk, zeker niet voor mijn mede fietsers
Na een tijdje voel ik mezelf meestal 'in the zone' komen. Voel me dan onbreekbaar en sneller dan iedereen, wat natuurlijk ieder keer weer een diepe teleurstelling is als ik met mijn neus op de feiten wordt gedrukt... Daarom fiets ik soms ook zo graag alleen, dan kan ik alles ontkennen
Na een tijdje voel ik mezelf meestal 'in the zone' komen. Voel me dan onbreekbaar en sneller dan iedereen, wat natuurlijk ieder keer weer een diepe teleurstelling is als ik met mijn neus op de feiten wordt gedrukt... Daarom fiets ik soms ook zo graag alleen, dan kan ik alles ontkennen
BevRIJDt jezelf!
Heeft ook met leeftijd te maken denk ik. Toen ik 25 was, kon ik gewoon poeff vanaf de start zonder moeite. Nu ik 48 ben (fiets sinds mijn 22ste), is iets rustiger beginnen wel zo prettig om het lang vol te houden. Kan na half uurtje het gas wel lekker los en hou ik het ook goed vol.
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 4322
- Lid geworden op: do 12 januari 2006, 19:19
- Mijn mountainbike: Cannondale Scalpel 3 Tuned, Cannondale Scapel 4HT - Tuned
Ja heb ik ook hoe jonger hoe makkelijker het ging.
Ik schrok me de eerste mtb marathons 15 jaar geleden echt rot.
Na de eerste klim vaak helemaal achteraan mijn vak.
Bij tussentijden was het 9 van 10 keer iest van eerste 2 uur 200ste, na 4 uur 120 set einde 60ste.
Het gros start veel en veel te hard.
Op de racer hetzelfde hoor lbl eerste klim veel die voorbij vliegen, dan kijk ik rustig op mijn watt meter en weet ik vaak excat. Jullie kom ik nog tegen.
Ik schrok me de eerste mtb marathons 15 jaar geleden echt rot.
Na de eerste klim vaak helemaal achteraan mijn vak.
Bij tussentijden was het 9 van 10 keer iest van eerste 2 uur 200ste, na 4 uur 120 set einde 60ste.
Het gros start veel en veel te hard.
Op de racer hetzelfde hoor lbl eerste klim veel die voorbij vliegen, dan kijk ik rustig op mijn watt meter en weet ik vaak excat. Jullie kom ik nog tegen.
-
- Extreme Biker
- Berichten: 531
- Lid geworden op: zo 21 augustus 2016, 20:47
- Mijn mountainbike: Canyon Spectral 9.0 Pro
Zo herkenbaar.
- warming up essentieel nu, vroeger niet
- vroeger ook in ochtend fitter, nu lijk ik in middag lekkerder te draaien (lijf en geest wakker).
- recent weer ervaren dat ik een rondje herhaal en sneller wil zijn. Praktijk is dat ik mezelf 1,5 uur push tot limiet en zo 2 km/u harder ga, maar totaal leeg rij en feitelijk maar enkele minuten eerder aankom. Tegenvaller en bewijs dat je beter net wat gas kan terug nemen.
- hartslagmeter is mijn hulpmiddel want kan dan zones aanhouden, maar blijft vaak toch lastig om mezelf in te houden.
- warming up essentieel nu, vroeger niet
- vroeger ook in ochtend fitter, nu lijk ik in middag lekkerder te draaien (lijf en geest wakker).
- recent weer ervaren dat ik een rondje herhaal en sneller wil zijn. Praktijk is dat ik mezelf 1,5 uur push tot limiet en zo 2 km/u harder ga, maar totaal leeg rij en feitelijk maar enkele minuten eerder aankom. Tegenvaller en bewijs dat je beter net wat gas kan terug nemen.
- hartslagmeter is mijn hulpmiddel want kan dan zones aanhouden, maar blijft vaak toch lastig om mezelf in te houden.
Volgens mij komt dit principe door 'recruitment' van o.a. de bloedvaten. In rust worden de fijnere bloedvaten niet allemaal gebruikt, zowel in de spieren niet maar vooral ook in de longen niet.
Zodra je gaat inspannen bouw je CO2 op die je kwijt wilt en daarnaast O2 nodig hebt. De gaswisseling in de longen wordt beïnvloed door de ventilatie (je ademhaling dus) en de perfusie (doorbloeding van de longvelden). Het bloed dat langs de longblaasjes stroomt moet het CO2 afstaan en het O2 opnemen. Ik meen mij te herinneren dat je bij maximale inspanning die factor kunt verdubbelen met een factor 3.
Dan heb je ook nog de doorbloeding van de spieren, daar geldt een soort van hetzelfde principe.
Vandaar dat je spieren na een goede warming-up ook warm aanvoelen, die zijn veel beter doorbloed.
Als je te snel van start gaat komt dat proces niet goed op gang en bouw je melkzuur op of ga je CO2 bufferen ipv uitademen.
In het verleden deze theorie gehad maar is inmiddels wel wat weggezakt. Bovenstaande is dus een grove benadering (en zou misschien ook een foutje kunne bevatten ).
Maar om terug te komen op je vraag, ik heb dat ook altijd. Ga ik in het begin te hard van start, dan wordt de hele rit ruk.
Zodra je gaat inspannen bouw je CO2 op die je kwijt wilt en daarnaast O2 nodig hebt. De gaswisseling in de longen wordt beïnvloed door de ventilatie (je ademhaling dus) en de perfusie (doorbloeding van de longvelden). Het bloed dat langs de longblaasjes stroomt moet het CO2 afstaan en het O2 opnemen. Ik meen mij te herinneren dat je bij maximale inspanning die factor kunt verdubbelen met een factor 3.
Dan heb je ook nog de doorbloeding van de spieren, daar geldt een soort van hetzelfde principe.
Vandaar dat je spieren na een goede warming-up ook warm aanvoelen, die zijn veel beter doorbloed.
Als je te snel van start gaat komt dat proces niet goed op gang en bouw je melkzuur op of ga je CO2 bufferen ipv uitademen.
In het verleden deze theorie gehad maar is inmiddels wel wat weggezakt. Bovenstaande is dus een grove benadering (en zou misschien ook een foutje kunne bevatten ).
Maar om terug te komen op je vraag, ik heb dat ook altijd. Ga ik in het begin te hard van start, dan wordt de hele rit ruk.
Niet zo gek veel last van, maar ik probeer wel altijd eerst warm te rijden.
Doorbloeding is dan beter, je hebt je 'zit' al een eind op orde.
Sowieso kan je dan meteen mooi controleren of er iets aan je fiets niet helemaal lekker loopt o.i.d.
Ik ben in de afgelopen 2 jaar ook 25kg lichter geworden (veel fietsen en voeding) dat scheelt met sneller voluit gaan ook enorm veel.
Doorbloeding is dan beter, je hebt je 'zit' al een eind op orde.
Sowieso kan je dan meteen mooi controleren of er iets aan je fiets niet helemaal lekker loopt o.i.d.
Ik ben in de afgelopen 2 jaar ook 25kg lichter geworden (veel fietsen en voeding) dat scheelt met sneller voluit gaan ook enorm veel.
Heel herkenbaar. Elk lichaam is anders maar over het algemeen heeft iedereen wel een warming up nodig.
Ik heb zelf echt wel 20 minuten nodig om warm te worden. Daarna lijkt het voor ongeveer 1,5 uur dat alles mogelijk is
Zoder die warming up ben ik dus echt niets waard. In Bergen op Zoom of Vlaardingen doe ik altijd 1 ronde rustig aan waarna ik ga aanzetten. En dat werkt prima.
Ik heb zelf echt wel 20 minuten nodig om warm te worden. Daarna lijkt het voor ongeveer 1,5 uur dat alles mogelijk is
Zoder die warming up ben ik dus echt niets waard. In Bergen op Zoom of Vlaardingen doe ik altijd 1 ronde rustig aan waarna ik ga aanzetten. En dat werkt prima.
-
- All rounder
- Berichten: 91
- Lid geworden op: zo 10 augustus 2008, 13:45
- Mijn mountainbike: Gilbertson Inferno Rohloff
Jep, hier ook,eerste 10 kilometer een ouwe stoomlock..
Daarna 1.5 uur over op nitro
S’avonds een lui opaatje met een glaasje Whiskey, en 21.30uur de luikjes dicht
Daarna 1.5 uur over op nitro
S’avonds een lui opaatje met een glaasje Whiskey, en 21.30uur de luikjes dicht
Two wheels addicted
-
- Mtb fanaat
- Berichten: 13
- Lid geworden op: di 27 oktober 2020, 16:41
- Mijn mountainbike: Scott scale carbon met allegaartje❤
Een deel is ook gewoon fysiologie: de verbranding in je spieren gaat de eerste 3 minuten grofweg zonder zuurstof, pas daarna komt de Aerobe (met zuurstof) verbranding op gang en wordt het prettiger. Als je dan in die eerste minuten behoorlijk over je grens gaat zit je nog een tijdje met een zuurstofschuld;-)
Ook als je hard fietst, boven je omslagpunt dan neemt de verbranding zonder zuurstof weer toe en verzuur je. Niets mis mee, maar wel pittig.
Dus in ieder geval 3 minuten rustig intrappen. Je kan het een beetje trainen met interval training, maar goed, dat is mountainbiken toch al
Ook als je hard fietst, boven je omslagpunt dan neemt de verbranding zonder zuurstof weer toe en verzuur je. Niets mis mee, maar wel pittig.
Dus in ieder geval 3 minuten rustig intrappen. Je kan het een beetje trainen met interval training, maar goed, dat is mountainbiken toch al
- The Grim Ripper
- Mountainbike Junk
- Berichten: 263
- Lid geworden op: do 29 augustus 2019, 12:22
- Mijn mountainbike: Glimmend zilver Devinci Django 29 2018 carbon trail
Herkenbaar, ik ben van het type diesel. Warmdraaien en steeds harder gaan. Meer een 2-traps geval. Heb zeker 10 minuten nodig om op gang te komen. Daarna heb ik weer een drempel na ongeveer 35km, waarschijnlijk tussen de oren. Mss omdat dit een afstand is die ik vaak rij. Als ik daar doorheen ben, gaat het weer als een zonnetje tot ca 60km
Dat gemiddelde zegt niet zoveel. Gravel riders komen met gemak boven de 28 gemiddeld over veel langere afstanden. Ook de HT XC met 29" kan structureel hard gaan. Als je op een 27,5 fully trail bike rijdt verlies je best wat energie aan de vering en grovere banden en ligt dat gemiddelde lager. Meest bepalend is naast je conditie en type fiets t soort ondergrond, aantal hoogte meters en weersomstandigheden. Als ik 95% van een rondje van 45km met 200 hoogte meters volledig onverhard hebt gereden, kom ik niet veel verder dan 19 gemiddeld.Newbee Dennis schreef: ↑za 13 juni 2020, 22:05Meestal fietsen we een kleine 20 km in een klein uurtje met gemiddeld tussen de 22,4 en de laatst x 23.2 . Vanavond ging ik een rondje alleen en reed ik gemiddeld 24.0
When my legs hurt, I say: ‘Shut up legs! Do what I tell you to do!
-
- Extreme Biker
- Berichten: 852
- Lid geworden op: do 8 november 2018, 20:01
- Mijn mountainbike: Cube stereo 120
Herkenbaar inderdaad. Ik zoek altijd eerst even lekker mijn cadans, weer een beetje wennen en mijn zit vinden. De kortere rondjes (tot tien kilometer) doe ik bijna altijd een pre-ride. Rustig aan en kijken hoe de track erbij ligt. Soms wat takken en/of rommel opruimen(zeker op tracks waar wel eens jeugd scharrelt) en dan vanaf het tweede rondje gaat het gas erop.
De lange routes rij ik meestal rustig tot ik me goed voel en dan gaat het geleidelijk aan harder. Al is dat soms wel lastig als je vroeg in de route al mooie stukken tegenkomen die er om vragen.
De lange routes rij ik meestal rustig tot ik me goed voel en dan gaat het geleidelijk aan harder. Al is dat soms wel lastig als je vroeg in de route al mooie stukken tegenkomen die er om vragen.
Omdraaien kan altijd nog!