Heeft een dropper ook voordelen bij technische en steile klim?

[aurelius]

Biopace was ‘een slecht uitgevoerd goed idee’, de huidige ovalen zijn qua ovaliteit tov de crankarm 90gr gedraaid tov Shimano, naar ik begreep. Dat werkt en voelt anders dan het geflopte Biopace. Ik voel het verschil met mijn rijstijl in mijn terrein duidelijk in ieder geval.

[ThaSingleTrackMastah]

[RAPTOR88]

Ik betrap mezelf ook dat ik bij een hele spannende klim m'n zadel drop (de volle 6cm ).
Ik heb het idee dat ik dan meer in de fiets, iets verder naar voren zit en dan kan ik m'n voeten iets beter aan de grond zetten mocht het niet gaan.
Ik weet niet of ik hieruit moet concluderen of m'n fiets niet de goede maten heeft of dat ik gewoon apart ben.
Ik ga geen klimmetje uit de weg, zie in alles een uitdaging en ze lukken me over het algemeen bijna allemaal waar ik anderen zie opgeven

[Azurri]

Nee, dat zou ik ook wel als voordeel zien, dat je bij een hele technische (trail), hele lage snelheid klim, makkelijker een voetje bij zou kunen zetten. Met zulke lage snelheden sta je (ik) ook meestal.

[Dice Oldskool]

En zo heeft bijna iedereen wel z'n eigen manier om naar boven te komen. Sta er wel van te kijken dat er best veel zijn die hun zadel een stukje droppen terwijl dat voor mij een absolute no-go is. Misschien toch maar eens proberen want slechter klimmen dan wat ik nu doe kan niet.

[Ad58]

Haha, jawel hoor!

[Lars TB]

Wat mij betreft juist wel de dropper een paar cm omlaag, schuiven naar het puntje van je zadel ellebogen naar buiten of beter nog naar beneden (zwaartepunt lager) en de balans zoeken tussen een wheelie of een burnout

Wij kregen ook die tip een poosje geleden bij een training. Hoewel het gek voelt kwamen daarmee ineens meerdere mensen een heuvel op die ze anders niet redden. Die paar cm lagere dropper zorgde net voor een iets lager zwaartepunt dat precies het verschil maakte bij het heuvelop kruipen. Wel met de ellebogen naar buiten en niet naar beneden.

Hier zal de verklaring zijn dat je daardoor automatisch meer in elkaar duikt, wat anderen al aangeven: borst flink naar beneden. Maar helemaal juist is het niet omdat de krachtoverbrenging minder gunstig wordt. Voor een kort klimmetje maakt dat echter niet zoveel uit, op een langere, zeer steile klim zul je (nog) eerder vermoeien. Gewoon goed zelf voorover leunen zou dus beter zijn.

Op echt steile technische klimmetjes drop ik mijn zadel een paar cm (sinds ik een dropper heb), iets meer ruimte om met je gewicht te spelen en over boomwortels etc te rollen i.c.m. met een soort "verlichte zit"

Maar hier gaat het dus wel op en het gaat om het woordje "technisch". Dan heb je het niet meer over de Limburgse klimmetjes die genoemd worden, hooguit een enkel paadje ergens achteraf. Maar wel spul dat je af en toe in de Eiffel of de Ardennen tegenkomt en dat overal in Zuid Frankrijk ligt: rotsachtige paden steil omhoog. Als je dan je zadel iets dropt, dan heb je wat meer ruimte om de fiets af en toe naar voren te wippen om zo net op die 'traptrede' te komen. De rest van dat soort klimmen - tussen de 'trial-secties' in dus - doe je dan vanuit een krampachtige stand die heel dicht bij je zitpositie van je zadel op normale hoogte komt.

[Stunning]

En zo heeft bijna iedereen wel z'n eigen manier om naar boven te komen. Sta er wel van te kijken dat er best veel zijn die hun zadel een stukje droppen terwijl dat voor mij een absolute no-go is. Misschien toch maar eens proberen want slechter klimmen dan wat ik nu doe kan niet.

Probeer maar eens een centimeter is vaak al genoeg hoor. Dan heb je een mooi compromis van een toch zo maximaal mogelijke trapbeweging en toch ook het zwaartepunt wat lager hebben liggen voor de stabiliteit.

Let op, het voordeel dat je hebt is met name van toepassing bij technische klimmen. Persoonlijk vind ik een technische klim niet veel met fietsen te maken hebben; dat is pure kracht, techniek en lichaamsbeheersing. Dus waarom zou je je zadel dan wel in de juiste "fietsstand" hebben staan

[Mad Wally]

Wij kregen ook die tip een poosje geleden bij een training. Hoewel het gek voelt kwamen daarmee ineens meerdere mensen een heuvel op die ze anders niet redden. Die paar cm lagere dropper zorgde net voor een iets lager zwaartepunt dat precies het verschil maakte bij het heuvelop kruipen. Wel met de ellebogen naar buiten en niet naar beneden.

Hier zal de verklaring zijn dat je daardoor automatisch meer in elkaar duikt, wat anderen al aangeven: borst flink naar beneden. Maar helemaal juist is het niet omdat de krachtoverbrenging minder gunstig wordt. Voor een kort klimmetje maakt dat echter niet zoveel uit, op een langere, zeer steile klim zul je (nog) eerder vermoeien. Gewoon goed zelf voorover leunen zou dus beter zijn.

Nee hoor, hoe lager je zwaartepunt des te makkelijker houd je je voorwiel op de grond en druk op je achterwiel. Simpele mechanica. De borstkas is maar een klein deel van je totaalgewicht, bovenbenen, billen, core is veel meer dus lager is beter. En we hebben het hier niet over kilometers lange klimmen, maar die klimmen die zo op het randje zijn dat je ze net wel/niet kunt halen. Meestal maar korte stukjes van enkele tientallen tot in het ergste geval een paar honderd meter. Dat heeft niks te maken met lange klimmen in het buitenland waarbij je je energie zo efficiënt mogelijk moet benutten.

[Lars TB]

Hier zal de verklaring zijn dat je daardoor automatisch meer in elkaar duikt, wat anderen al aangeven: borst flink naar beneden. Maar helemaal juist is het niet omdat de krachtoverbrenging minder gunstig wordt. Voor een kort klimmetje maakt dat echter niet zoveel uit, op een langere, zeer steile klim zul je (nog) eerder vermoeien. Gewoon goed zelf voorover leunen zou dus beter zijn.

Nee hoor, hoe lager je zwaartepunt des te makkelijker houd je je voorwiel op de grond en druk op je achterwiel. Simpele mechanica. De borstkas is maar een klein deel van je totaalgewicht, bovenbenen, billen, core is veel meer dus lager is beter. En we hebben het hier niet over kilometers lange klimmen, maar die klimmen die zo op het randje zijn dat je ze net wel/niet kunt halen. Meestal maar korte stukjes van enkele tientallen tot in het ergste geval een paar honderd meter. Dat heeft niks te maken met lange klimmen in het buitenland waarbij je je energie zo efficiënt mogelijk moet benutten.

Dat ontken ik ook niet, maar het probleem is dat als het zadel hoog staat je moeilijker in elkaar duikt. En als je zadel laag staat je dit bijna automatisch doet. Maar als je jezelf dus 'dwingt' in elkaar te duiken zonder het zadel daarbij lager te zetten, dan behoudt je dus de meest gunstige houding om ook nog eens optimale kracht te zetten.

[Azurri]

Maar als je zadel (te) laag staat kun je je bovenbenen toch niet meer gebruiken om kracht te zetten. Of heb je t dan over 1 of 2cm lager?

[Mad Wally]

Maar als je zadel (te) laag staat kun je je bovenbenen toch niet meer gebruiken om kracht te zetten. Of heb je t dan over 1 of 2cm lager?

Enkele cm’s denk aan max 3-4. Is natuurlijk ook een beetje afhankelijk van je bbl.

[Jurf]

Meer als 3-4cm zal het bij mij ook net zijn, maar die schelen dan wel.

[Giant-E]

Ik rijd met regelmaat op Bergschenhoek, en hoewel ik inmiddels de 7 km track wel kan dromen, was er altijd 1 switchback waar ik af en toe moeite mee had: Achterkant kleine berg, 1e krappe switchback rechtsom.
Veel manieren geprobeerd, maar sinds ik ‘m (zo’n 50%) drop kan ik veel scherper en “lager” erdoorheen. Eind middag nog 2 rondjes gedaan, en wederom foutloos erdoorheen. Hoewel ik hier verder dus op alle steile klimmetjes niét drop.

[Ad58]

Bij een klim met een switchback heb ik altijd moeite....