) en 3x9 versnelling was m’n ‘weapon of choice’. De eerste tochten nog wat onwennig maar daarna ging het prima. Langzaam maar zeker begon me wel op te vallen dat er veel meer 29’ers waren dan een paar jaar daarvoor. En die gingen best wat sneller dan ik. Kan natuurlijk dan ook zijn dat ze beter waren maar toch… een overjarige Giant Anthem 1 29’er werd gekocht en wat een verademing, ik was wendbaarder dan ik dacht en het rolde zoveel gemakkelijker. Toen het alu hoofdframe scheurde kreeg ik een carbon versie als vervanger. Niet dat het beter fietste maar het voelde wel lekker!In 2018 kocht ik een Spark RC van Scott. Schoon aan de haak net geen 10,5 kg met nieuwe wielen en langer en ‘slacker’. Op de afdalingen (….) van de Sallands Heuvelrug voelde het lekkerder, minder ver boven m’n stuur en nóg meer midden op, herstel ‘in’ mijn fiets. Toch was het verschil minder groot dan de stap van de Trek Fuel EX naar de Giant Anthem. Meerdere hernia’s verder, inclusief uitval en alles, betekende afscheid van de Scott Spark RC en weer terug naar een Trek Fuel EX. Weer in alu, nu 29’er en van een ‘L’ naar ‘XL’. Want m’n standaard ‘L’ was eigenlijk te kort. Dit terwijl de reach langer was dan ooit en de wielbasis door het dak ging. Kon ik daarmee nog wel een single track fietsen, de hoek om? Ja dus, gaat prima!
Inmiddels zie ik fietsen in maat ‘L’ met een reach van bijna 50 cm, zithoeken van 76 graden en balhoofdhoeken van 65 graden en een beetje. Ik heb er zelf nog niet opgezeten maar dat moet echt wat zijn, zoveel fiets vóór je, gaat dat nog wel de hoek om, kom je niet veel te veel boven de trapas te zitten met zulke zadelhoeken? Kortom waar gaat dit heen? Verder dan verticale zadelpennen en horizontale balhoofdhoeken kan immers niet!? Wat is ideaal, zeker voor NL. Afgezien van wat rondjes in Limburg en Zeddam kun je toch niet echt stellen dat je een halve enduro bike nodig hebt hier.
Wat wordt m’n volgende fiets (behalve dan misschien wel een e-bike…
)
