George schreef: ↑wo 17 mei 2017, 15:01
markpatat schreef:Suggesties?
Zorg voor een uitgebreid verslag als je weer terug bent, ik heb zo'n tripje ook nog op mijn verlanglijstje
Dit topic is al een tijdje oud, maar dit tripje bleef altijd op mijn to-do-lijstje staan. Dankzij een erg lieve vrouw, die dit als een kado gaf, inclusief een paar vrienden die mee gingen, heb ik dit eindelijk kunnen afvinken!
Dat gezegd, Schotland is natuurlijk gigantisch en zelfs de 7stanes biedt meer dan genoeg voor een hele volle week. Wij gingen maar een lang weekend en dan slaat al gelijk de keuzestress in. We hadden een camper, maar dan nog is het twee-drie uur rijden tussen sommige plekken. Om niet het onmogelijke te doen, hebben we het simpel gehouden en zijn we gelijk naar Glentress gereden en daar 2 nachten gebleven. Liefst wilde ik nog wel naar Kirroughtree, maar dat is voor de volgende keer. Kielder hebben we ook niet meer gedaan, die hadden we nog als backup staan, omdat dat redelijk dichtbij de boot is. Glentress is de grootste van de 7stanes en in de vallei ligt naast Innerleithen nog veel meer onofficiële paden. Genoeg te doen dus!
De boot van IJmuiden naar Newcastle is perfect. Je verterkt eind van de middag en dan is vooral chillen. De bootreis duurt iets van 14 uur dus genoeg tijd daarvoor! Cabins waren prima en eten uitgebreid. Ook nog ff bioscoop meegepakt. Zo kom je dus heel relaxed aan en hoef je eigenlijk zelf maar drie uur te rijden!
Glentress heeft ook een camping met ook een soort van hutjes. Die bleken helaas vol, maar de camper was eigenlijk ook perfect. Er zijn genoeg faciliteiten zoals douches en wc’s, maar ook een drooghok (neem je eigen waslijn of rek mee, want het kan er wel eens vol zijn) en een keukentje/woonkamer. De zaterdag stond er ook veel campers en was het aardig druk. Gelukkig was het droog en hoefde we alleen bij het douchen ff te wachten. We waren wel de enige ‘buitenlanders’. Vooral veel schotten en engelsen.
De eerste middag kwam het helaas met bakken uit de hemel, maar we hadden allemaal goede jassen en broeken mee. Regen doet de schotten niet veel, toen we vertrokken kwam er net een moeder met twee dochters en een tante naar beneden. Je hoeft hier ook niet met trailrespect rekening te houden aangezien de paden erg goed tegen (veel) regen kunnen. Natuurlijk staan er veel plassen, maar van blubber is geen sprake! De paden zijn meestal wat grof rotsachtig spul. De volgende dag was alles eigenlijk ook weer weg! We hebben eerst de klim omhoog naar de carpark in het bos gedaan. Mooi fijne klim die je eigenlijk altijd als start neemt. Rood, zwart en blauw trekken hier samen op. Het is nooit steil, daar houden ze hier niet zo van. De meeste schotten fietsen namelijk op enduro fietsen. Eenmaal boven kiezen we voor het oefenpark, waar je een beetje een introductie krijgt in wat je allemaal kan verwachten. Dit was eigenlijk best makkelijk dus we rijden snel door naar de blauwe route. Naar verhouding rij je hier veel op schotterpaden en wat minder op singletracks. We besluiten dan ook snel om over te stappen op rood, vooral omdat we dan gelijk op spooky woods zitten. Dit moet 1 van de tofste zijn! De klim is in ider geval vet. Nergens moeilijk maar wel duidelijk een tandje erbij en geen schotter! De afdaling is werkelijk te gek, gelijk wat drops en sprongen en daarna veel kombochten en nog meer sprongen. Door het vele water verzuipen we soms een beetje, maar spooky woods doet dat eigenlijk snel vergeten. We doen hem nog een keer en dan nog een keer. Helaas rijdt 1 van ons lek en staan we een uur lang te kloten. Het blijkt dat we maar 1 bandje bij ons hebben die ook nog eens lek is. Plakken werkt natuurlijk niet in de regen. Twee van ons gaan lopen en ik rij met een vriend snel terug. De rode afdaling is erg vet en lang en afwisseling. Na het speelse van spooky woods wordt het ruiger in super g en het stuk daarna liggen veel skinnies en wortels. Het einde is weer wat meer flowy. Na een warme douche en hap is iedereen weer opgelapt.
Vier nieuwe bandjes is het eerste wat we de volgende ochtend kopen in de uitgebreide bikeshop. In het naast gelegen restaurant hebben ze veel lekkers. Het schijnt dat het droog blijft op onze volle dag hier, misschien gaat de zon schijnen. Uiteraard willen we de zwarte doen, die is iets van 35 km en gaat wat verder weg van de andere routes. Je krijgt het idee dat je diep Schotland in gaat. Na de carpark verlaten we de drukte en komen we de eerste zwarte passages tegen. Niet moeilijk wel een stuk smaller. Rood was prima te doen, we verwachten dat zwart wel een stuk steiler en lastiger gaat worden. We komen dan op 1 passage waar we twijfelen. Een paar schotten (plus hond) laten zien hoe het moet en we stuiteren al fietsend/lopend hun achterna. Achteraf blijkt dit 1 van de weinige lastigere passages te zijn. Je ontbeerd het een beetje qua lokale kennis, maar de volgende keer zouden we dit ook prima redden. Niet veel later start een lange, afwisselende klim. Allemaal singletrack en het zeker even aanpoten. We passeren al gauw de hond en hun baasjes. Op sommige punten ga je via een switchback even de andere kant van de helling op en zie je ineens de vallei in de diepte, erg mooi! Bovengekomen is een hutje waar we wat eten en drinken. Helaas is hier nergens in het gebied een restaurant (wel helemaal beneden) of waterpunt, dus je bent op jezelf aangewezen. Naar een kort stukje dalen via Britney Spears (gaaf) klimmen we nog een klein stukje baar een mast. Dit is zo’n beetje het hoogtepunt van de route. Hierna volgt een lange afdaling door donkere bossen en langs open stukken hei. Het is wat harder werken, maar alles is goed te rijden. 1 of 2 passages zijn wat meer tricky maar alles is prima te rijden. Na een stukje schotter komende bij een hele gave afdaling, deliverance. Je volgt een beekje in een kleine vallei en de snelheid kan hier een stuk omhoog. Veel rauzen over van alles en nog wat, wortels, rockgardens en drops. Alles zit er in! Op het einde moet je wel weer 200 hm klimmen. Dit kan je afsteken door de afdaling niet te doen, maar dat is echt wel zonde. Na de klim kom je inwast korte zwarte passages die wel ruig zijn. Sommige drops nemen we het zekere voor het onzekere. De locals liggen hier ook op de grond voor ons. Soms is het allemaal net iets teveel uitgesleten door de regen. Het einde is weer het flowy stuk van de dag ervoor. Wel klimmen we nog een stuk om het laatste deel weer te dalen. Dit stuk is druk, ook weer snel en ruig. Met een grote glimlach ploffen we in het restaurant om veel en lekker te eten! De zon schijnt inmiddels uitbundig, nice! Na het eten besluiten we om de kortste weg via schotter naar spooky woods te rijden om die lange rode weer helemaal af te dalen. Alles is nu zo goed als droog en we kennen de drops en sprongen nu dus de snelheid gaat lekker omhoog! We rijden vlak achter elkaar en knallen zalig en lachen om de vele oepjes. Zo pakken we eigenlijk blind een skinny die over een beekje bleek te gaan. Ging net goed! Iedereen heeft tof gereden. In de avond willen we ergens eten en besluiten om naar Peebles te fietsen. Niet ideaal in het donker langs een drukke weg met weinig fietslichten, maar uiteindelijk vinden we het fietspad wat een voormalig spoorlijntje volgt. De pubs zitten vol, dus eten we snel fish and chips en duiken daarna een pub in. Apart volkje die schotten, maar we hebben lol. Terug fietsen we via het spoorlijntje tot aan de camping ongeveer. Met een half lampje vinden we de weg terug en hoeven we niet op de auto’s te letten. De volgende ochtend rijden we snel naar boven naar de carpark (buzard’s nest) en doen berm baby berm een paar keer. Die hadden we eerder ook gedaan en ondanks dat je maar 40 hm aflegt is hij 1 van de leuksten. Het is 1 van de nieuwste stukjes en je ziet hoe de evolutie een beetje rond is gegaan. Eerst was er Schotland met toffe aangelegde paden, die wel wat ruiger zijn. Het vasteland neemt hetzelfde concept over, maar maakt ze meer flowy (singletrek pod smrkm, Pelzen, en zelfs alles wat hier in NL wordt aangelegd de afgelopen jaren). Nu nemende schotten dit weer over van het vasteland en voilla: berm baby berm. Iets meer repack en minder rotsig en veel meer flow! Ik denk dat dit het meest bereden stukje in Glentress is inmiddels. Iets eerder kan je een paar lijnen volgen in het bikepark. Die blijken prima te doen. Gen megagroot spul, roadgaps, hele hoge northshores of onmogelijke skinnies. In juni was ik in Winterberg en daar is het een paar tandjes moeilijker. Nog steeds heel tof, want je durft veel sneller iets en je haalt sprongen ook makkelijker! Heel toegankelijk eigenlijk, voor het echt serieuze werk moet je naar Innerleithen. Daar heeft een afdaling de naam ‘make or brake’, zegt al genoeg denk ik. We doen dit een keer of 6 en rijden dan door naar spooky woods. Nog 1 keer.... het blijft genieten, van boven naar beneden. Spooky woods, super g, hit Squad Hill, Pie Run en Magic Mushroom, namen waar spontaan van glimlachen! Het blijft zelfs droog, ondanks dat de regen heel dichtbij hangt! Wel is de planning strak die dag en mogen we niet crashen of pech krijgen. Pas in de laatste km rij ik lek. Gelukkig een afloper en haal ik de camper. Die laden we snel in en met een uurtje zijn we gedouched en vertrekken we richting de boot. De terugreis gaat heel voorspoedig en achteraf hadden we nog wel een uurtje kunnen fietsen. Maar ja, dat is de koe in de kont kijken. De boot is wederom erg relaxed en om half 10 de volgende ochtend staan we weer in de Hollandse regen.
Glentress, zet dit bovenaan je lijstje! Wij hebben slechts de officiële paden gedaan. Er liggen zeker nog een keer zoveel officieuze paden. Deze zijn wel een tandje moeilijker, veel steiler en technischer. Eigenlijk allemaal enduro. Op strava en trailforks kan je die allemaal makkelijk vinden. Naast Innerleithen is er nog veel meer te vinden in de vallei, check trailforks! Er zijn veel locals die hieraan werken. Bijzonder is eigenlijk dat de Schotse Staatsbosbeheer dit allemaal aangelegd en betaald heeft, het officiële deel althans. Het is dus allemaal proffesioneel aangepakt en de faciliteiten en paden zijn perfect. Het enige wat ontbrak is een eettentje ergens in het gebied.
Nogmaals, zet dit bovenaan je lijstje. Het reizen is zeer relaxed doordat je in de nacht reist en kan rondhobbelen op de boot. Ja, je gaat regen hebben, maar daar kan je je prima op kleden. Wij hebben er weinig last van gehad. De singletracks doen regen snel vergeten! In deze vallei kan je je makkelijk een midweek vermaken!
Hier staat niets.
