Nu maar eens een vergelijkingstest, want ik had nog nooit op een lange singletrack met de Turbo Levo gefietst. En dus ook nooit op tijd zoals ik vaak met de Scalpel SE fiets.
Na 3 maanden kan ik zeggen dat ik nog steeds heel blij ben met de keuze van de Scalpel SE1. Het is een heerlijke snelle lichte trail fiets. Erg direct, fijne zithouding en echt een fiets waarbij het leuk is om zo hard mogelijk te knallen. Het is een fully met 120mm vering waar je nooit in negatieve zin last van hebt, alleen maar voordelen. Dat zie ik wel eens als ik achter een snelle rijder rijdt met een HT die ik dan comfortabeler fietsend kan bijhouden of in sommige situaties op inloop omdat hij niet harder over een lang stuk met veel wortels kan. De grip is zeker nu met de Wolfpacks ( Cross en Race) erg voorspelbaar en door het vertrouwen durf je hard door de bochten. Accelereren en klimmen gaat goed doordat de fiets nog geen 11,5 kg weegt. Ondertussen met deze fiets 1000km singletracks gereden.
Doordat de schakelunit op het stuur net voor het weekend stuk is gegaan ( Blijkbaar Shimano probleempje) heb ik gisteren uit nood de E-MTB van mijn vrouw gepakt, mooie reden om eens te proberen een snelle tijd neer te zetten op de lange route van Appelscha. Just for fun en eens vergelijken hoe die Turbo Levo mij bevalt.
De dag ervoor heb ik een snelle ronde neergezet met mijn Scalpel waarbij ik de 3 hoogste en 3 laagste versnellingen niet kon gebruiken. Doordat ik de hoogste versnellingen niet kon gebruiken kon ik op de lange stukken niet de normale snelheden van rond de 30 km/h halen en bleef ik steken op zo’n 26km/h. Na 47 minuten redelijk op de max fietsen had ik er een rondje op zitten. Ter vergelijk, normaal met alle versnellingen werkend haal ik deze ronde momenteel in 45 minuten.
Ik was benieuwd wat voor een tijd ik kon rijden met de Turbo Levo en vooral hoe het voelde. Ik heb het instap model van de Turbo Levo. Dat betekend een 23 kg zware fiets met dikke grove downhill achtige banden. De fiets kun je met een app instellen op te leveren kracht. Maar omdat ik niks met app’s heb, en geen zin om uit te zoeken hoe het werkt zet ik met een volle accu de fiets op stand 3, de Turbo stand die het meeste kracht levert.
Ik begon op exact het zelfde punt en meteen begin ik met een paar steile klimmetjes, leuke afdalinkjes en scherpe bochten. Als ik met de Scalpel begin ben ik na 500 meter al aan het hijgen van de plotselinge zware inspanning. Met de Levo raak ik ondanks dat ik meteen zo hard mogelijk ga niet helemaal buiten adem op de steile klimmetjes. Heerlijk, dit gaat lekker. Dan komen een paar krappe bochtjes die ik met de Scalpel behendig vloeiend neem maar nu merk ik de beperking van een zware fiets. Met de Scalpel in gedachten stuur ik in maar haal de bocht niet en raak van het pad. Daarna zit je wel weer meteen op snelheid door de ondersteuning. Na een paar bochten weet ik de beperkingen van het gewicht en neem de bochten vloeiender. De eerste technische kilometers deed ik door wat stuurfoutjes exact even snel als met de Scalpel, ik kon echt niet harder op de Levo maar kom met meer energie het eerste stuk uit. Daarna een klein stukje asfalt fietspad en duik rechts het vervolg van de singletrack in. Meteen weer hogere snelheid, wat is dat fijn! Na een paar kilometer bochtige singletracks en mooie stukken met smalle paden kom ik op een stuk klinkerweg. Normaal ben ik op dit punt 17 minuten onderweg, nu staat de klok op 15 minuten. Dit gaat lekker.
Door de inspanning en constant maximaal te gaan is het echt niet relaxt fietsen zoals velen denken. Ik merk dat ik nat wordt op mijn rug en kan gewoon niet harder. Ik realiseer mij dat ik constant boven de 25km/h fiets. Haal soms 28km/h maar wat is dat zwaar. Alsof je op hele zachte mulle ondergrond fietst. Zo leg ik de hele route af, bijna constant zonder ondersteuning. Maar owh, wat is dit leuk. Ik bedenk mij onderweg al dat ik andere banden wil, want deze banden verliezen snel grip in snelle bochten als het zand wat mul word, ik glij snel en ga echt in bochten op de max van grip en glijden .
Ik baal dat ik op de lange stukken niet harder kan, hier ga ik met de Scalpel harder. Het hoge gewicht en de rolweerstand maakt dat niet mogelijk. Het valt mij op dat ik bijna de hele track in de hoogste twee versnellingen heb gefietst, ik heb denk ik maar vijf keer iets verder hoeven terug te schakelen. Maar de laagste 7 versnellingen kunnen er wel af, die heb je niet nodig op deze Track.
Na 7km zit een stuk vals plat dat steeds steiler wordt, op de Scalpel SE is boven aan als ik helemaal kapot ben mijn snelheid 16km/h en nu met de Levo veel minder ‘stuk’ en toch 22 km/h. Echter bij de snelle kombocht die er achteraan komt kijk ik altijd even in het midden van de bocht snel op mijn Sigma en haal ik 29 km/h op de Scalpel en op de Levo maar 25 km/h. Waarschijnlijk doordat je op een lichtere trail fiets meer durft dan op de logge Levo.
Ergens in het midden van de route zit nog een drop met een hoogteverschil van 80 cm die ik altijd meepak en waar je hard op af komt en de Scalpel veel verder land dan de Levo die meer neerploft dan zacht landt.
Met de Levo moet je veel vaker remmen omdat de snelheid tussen de bochten op een bochtig stukje hoger ligt en de bochtsnelheid juist wat lager. Je neemt daardoor alles minder vloeiend dan met de lichte Scalpel. Met de Scalpel lijkt het soms op dansen, de Levo moet echt nog op dansles.
Snelle en langzame afdalingen zijn beide leuker op de Scalpel SE, je hebt de fiets meer onder controle, je voelt meer wat je doet.
Uiteindelijk kom ik na 39 minuten op de plek waar ik gestart ben. Acht minuten sneller dan de dag ervoor met de Scalpel waar ik de zelfde topsnelheden kon halen doordat ik niet in de hoogste versnellingen kon fietsen. Niet verkeerd voor de eerste keer.
En net als met een rondje op de Scalpel moest ik uithijgen, even bijkomen en herstellen. Maar niet zo erg als bij de Scalpel terwijl ik echt maximaal ging. Wat was dit leuk, eigenlijk té leuk.
Door mijn hoofd schieten gedachten als ‘zal ik de Scalpel inruilen op een lichte Turbo Levo SL?’. Maar nee, ik ben te blij met mijn Scalpel SE en vind deze te mooi om ooit nog weg te doen.
De gemiddelde snelheid op 18km lange track ligt bij de Scalpel op 23km/h en op de Turbo Levo zat ik gisteren op 26,4 km/h. Daarbij in gedachte dat ik op de Scalpel een hogere top haal dan op de Levo. De volle accu was doordat ik bijna alles boven de 25km/h fietste en daardoor geen ondersteuning had maar 10% leger dan 39 minuten daarvoor.
Wat is er met mijn versnelling van de Cannondale Scalpel? Het blijkt dat de ‘schifter’ aan het stuur een te slap veertje heeft dat bij de nieuwe XT en XTR schakelaars kan breken. En dan kun je alleen maar opschakelen en nog maar 4 versnellingen lichter terugschakelen. Ik heb daarna de kabel bij de derailleur zo afgesteld dat ik in ieder geval de meeste gebruikte versnellingen nog had en liet de hoogste en laagste versnellingen even voor wat het was. Dit blijkt een zwak punt en er zijn al mensen die er al meerdere voor garantie hebben gekregen. Dinsdag dus naar de PFB.
Wel leuk verschil te merken tussen Shimano XT op de Scalpel en Sram NX van de Levo. Beiden schakelen ze goed, de Shimano stil waar de Sram knapt en klapt. Maar beiden voelen erg goed aan.
Nu na 500 km op de Specialized Turbo Levo merk ik dat de Rockshox voorveerpoot speling op de geleidebussen heeft. Het voelt aan als balhoofdspeling maar de zuigerstang kantelt in de geleiding. Zal wel een garantie gevalletje worden. Als er een nieuwe in moet vraag ik of ik kan bijbetalen naar een betere Rockshox, wat mijn eigen Rockshoks SID heeft na twee keer die afstand totaal geen speling.
Conclusie voor mij: de Scalpel is echt mijn ding. Een heerlijke fiets die in NL alles doet wat je wilt op de NL tracks. Boven de rivieren in ieder geval, want zuidelijker ben ik nog niet geweest.
De Turbo Levo vind ik ook leuk, maar het gewicht staat mij wat tegen en je moet meer kracht zetten om te sturen. Het fietst zwaarder, alleen door de ondersteuning trapt het tot 25km/h lichter dan de Scalpel bij dezelfde snelheid. Ik had wel de stand op 3 en 2 staan van de 3 mogelijke standen.
Het gewicht van de wielen zou ik lager willen hebben en de hoek van de voorvork zou ik steiler willen om hem iets scherper te laten aanvoelen. Oja, de achterbrug een stukje inkorten lijkt mij ook fijner. Nu is deze wel erg lang.
Al met al wel een heerlijke fiets, maar een andere manier van deze sport te beoefenen. Meer fun en snelheid, minder kapot na een tijd knallen over een singletrack. Maar niet veel minder als je echt het maximale er uit wilt halen.
Sowieso moet ik gaan sparen voor een Turbo Levo SL, want mijn vrouw kan ik ondertussen niet altijd meer bijhouden als ik met de Scalpel fiets.
