Maar je verwachting van een nieuwe/andere bike is toch altijd dat hij fijn zal rijden? (Even los van de verzamelaar die de fiets in kwestie om andere redenen dan erop rijden koopt).
Ik kijk natuurlijk wel naar het inzetgebied als ik de aankoop van een fiets overweeg, ik zal geen dowhiller of trialfiets kopen omdat die volledig ongeschikt zijn voor mijn gebruik. Maar als ik voor mezelf afgebakend heb wat ik voor soort fiets wil ga ik in die categorie kijken.
En dan is misschien wel het eerste criterium of ik het een mooie fiets vind. Een fiets die op papier perfect is maar die ik lelijk (beter gezegd niet mooi) vind komt er echt niet in, dat blijft me storen. Het is een harde eis dat als ik naar mijn fiets kijk ik kan genieten van de schoonheid van die fiets. Dat heb ik wel geleerd van mijn "miskopen"
Dus dan kijk ik verder naar de bikes die door de uiterlijke criteria gekomen zijn en zet een aantal praktische zaken naast elkaar. Lijkt de geo geschikt voor wat ik in een fiets zoek, zitten er geen idiote constructies op (pull-shocks, pressfit brackets e.d), passen de onderdelen die ik al heb erop etc. etc. En ook niet onbelangrijk, de prijs.
En omdat ik vaak op minder mainstream fietsen/frames uit kom (en een kleine maat heb) zit proefrijden er zelden of nooit in. Dus de geo blijft een onzeker element houden waarbij ik er pas rijdend achter kom of het "wel oké" voelt of dat het echt "WOW!" is (en dat is smaakgebonden, kan voor een ander anders uitpakken).
Fietsen waarbij ik voor langere tijd het wow-gevoel had: Airborne Lancaster, Morewood Shova ST en ik ben er vrij zeker van dat het ook voor mijn twee huidige bikes geldt: de electrische Merida en de handbuilt Snowdon. Waarbij de geo van de laatste door mij zelf bedacht is dus dan is dat gevoel wel zo prettig
Met dank ook aan de fietsen die het nèt niet waren, want daarvan heb ik net zoveel geleerd over wat ik fijn vind rijden dan van de toppers uit mijn verleden. Dus eigenlijk waren het ook geen miskopen
.
..waarschijnlijk zelfs de meest rationele keuze 
