Paarden in het bos

[Makkelijk]

Ben ik de enige die het verbazingwekkend vind dat er kennelijk zo regelmatig mensen op de UHR buiten de routes en buiten de fietspaden fietsen dat er iemand zo'n topic opent? Ik dacht echt dat dat wel een beetje uitgebannen was inmiddels!

Leuk dat TS mensen wil waarschuwen en niet wil klagen, maar ik vind dat je best mag klagen als je op een ruiterpad in een bosgebied waar je niet buiten aangegeven paden mag fietsen op korte afstand wordt gepasseerd door mountainbikers. Dat is gewoon asociaal.

[Dutch]

Oei, ik heb wel wat los gemaakt….
Ik rijd op een goed getraind paard, maar het is geen fiets dus garanties op haar reactie heb je nooit.
geen mountainbike gebied.

Ik wist niet dat er verschillende mountainbikers waren…..maar inderdaad…ik kom vooral snel langs sjezende strakke pakjes tegen. Geen idee hoe ik die moet bereiken….

In 3 stappen

1) Kan ie trukjes? Tof

2) Kon niet uit je post opmaken dat "mijn pad" ruiterpad was. Volledig in je recht, als er niet gefietst mag worden. Zie 3 voor maatregelen

3) Je hebt mountainbikers en boswielrenners, jij komt de 1e niet tegen, maar die 2e zijn hardnekkig en hardleers, vaak ook ietwat wereldvreemd en leven in een eigen wereld.
Bereiken? Zorg dat je je paard de "nijlpaard schijt truck" leert.

[Dutch]

Dat een paard een loodzwaar vluchtdier is, wat uit cultuurhistorische romantiek nog een plaats heeft in het landschap, is mijns inziens niet heel handig.

Wat is een betere plaats dan? In plakjes* op de boterham?

*geintje natuurlijk

[byorka]

3) Je hebt mountainbikers en boswielrenners, jij komt de 1e niet tegen, maar die 2e zijn hardnekkig en hardleers, vaak ook ietwat wereldvreemd en leven in een eigen wereld.
Bereiken? Zorg dat je je paard de "nijlpaard schijt truck" leert.

Niet om het een of het ander maar wat een flauwekul over mountainbikers en boswielrenners.

En waarom zou ze de mountainbikers niet tegenkomen maar de boswielrenners wel.
Als je het dan toch in categorieën wil indelen schaar ik mezelf onder de mountainbikers maar mij kun je wel degelijk af en toe op een ruiterpad tegenkomen. Ook kom ik paarden buiten de ruiterpaden tegen. Maar dat gaat geen enkel probleem met paarden opleveren. Kwestie van kontakt maken. En meestal zijn de paardenmeisjes best gezellig.

[Jurf]

@Dutch, Dat is niet respectvol.
Doe dan op een netjes opgemaakt bord met een pepersausje en spruitjes.

[maverick76]

Zelf vind ik het vanzelfsprekend dat je vaart mindert of zoals ik even stopt langs het pad als er een ruiter passeert. Af en toe maak ik ook nog wel eens een praatje met ruiters.

Er zullen altijd mensen zijn die geen bootschap hebben aan de startpost maar er zijn er ook die wellicht zich niet bewust zijn van hun actie en totaal geen paarden kennis hebben, deze groep word hopelijk bereikt door de TS.

Ik vind het een goed initiatief van de TS op het hier te posten in ieder geval.

[tiewrap]

Ik doe best eens dingen die niet mogen.
Maar, in mijn ogen dien je je ten alle tijden netjes te gedragen en zeker geen anderen in gevaar te brengen met je eigen gedrag.
Of je nu met hond, paard, fiets of motor bent maakt daarin niet uit.
Of je denkt dat je bar aan het sporten bent ook niet.

Als iemand zich erg mis draagt zijn ze via Strava nog wel eens terug te vinden.
Dus dan graag precieze locatie en tijd + een beschrijving.

[ManWithTheGoldenBike]

Misschien dan even een toevoeging voor de mountainbikers die geen "paardenkennis" hebben? Overigens heb ik voordat ik mountainbiker werd, heb ik de bossen onveilig gemaakt te paard. Ik reed sinds 2004 door de bossen bij Havelte en het Drents Friesche Wold, waarbij ik een soort haat-liefde verhouding had met mountainbikers. Mijn paard zag deze groep totaal "los" van gewone fietsers en dat heeft te maken met het feit dat een paard geen weet heeft van de "spullen" die wij aan of vast hebben. Voor een paard is een wandelaar met stokken gewoon een wandelaar met hele lange armen. Een mountainbiker is dus voor een paard gewoon één geheel. In het begin leek mijn paard bang voor mountainbikers, maar al snel bleek dat zijn schrikken eerder een moment van opwinding was en hij wilde maar één ding: in volle (ren)galop er achter aan. Dus als ik dan eens een onvriendelijke mountainbiker tegen kwam, gaf ik hem gewoon z'n zin en zette de achtervolging in. Uiteraard nooit iets gedaan dat de betreffende mountainbiker in gevaar zou brengen, maar er is wel eens eentje behoorlijk angstig geweest toen hij na mij een grote mond gegeven te hebben, mij weer tegenkwam een paar kilometer verderop. En dan zei ik gewoon heel vriendelijk gedag....
Wat mij destijds stoorde dat in het gebied bij Havelte allerlei mooie stukjes natuur gewoon kapot gereden werden door mountainbikers omdat er toen nog geen routes waren. Na een van de eerste toertochten werd het gebied tijdelijk overladen door mountainbikers die overal te pas en te onpas opdoken. Dat is nu gelukkig anders. Er zijn genoeg routes voor ons om op te rijden en de meeste ruiterpaden en routes lopen gescheiden van elkaar op enkele uitzonderingen na. Ik merkte het laatst nog eens op: wij hebben vaak de mooiste routes in het bos.
Paarden zij vluchtdieren én kuddedieren, die tevens niet graag alleen in een bos lopen, want te weinig overzicht. Dus ze moeten echt kunnen vertrouwen op hun ruiter, dus zoals al eerder genoemd is het ook aan de ruiter om niet te schrikken. Als ruiter had ik meer last van loslopende honden; niet zozeer dat mijn paard er bang van was, maar als een van de achterbenen wordt gebruikt als reactie kan dat heel verkeerd aflopen; dit kan zeker ook voor een achterop komende mountainbiker gelden.
Dus: paarden zien wat anders dan wat wij denken en inderdaad flink ruim van tevoren jezelf aankondigen en niet er vlak achter bellen, etc.
En laten we wel wezen: bij het kruisen van paden hebben we sowieso het fatsoen te hebben om daar niet vol gas overheen te gaan als je geen of onvoldoende overzicht hebt.

[I_do]

Wat mij destijds stoorde dat in het gebied bij Havelte allerlei mooie stukjes natuur gewoon kapot gereden werden door mountainbikers omdat er toen nog geen routes waren.

Bizarre opmerking gemaakt vanaf een paard waar duizenden kilometers omgeploegd metersbreed pad voor liggen

[Jurf]

.
Paarden zijn vluchtdieren én kuddedieren, die tevens niet graag alleen in een bos lopen, want te weinig overzicht. Dus ze moeten echt kunnen vertrouwen op hun ruiter, dus zoals al eerder genoemd is het ook aan de ruiter om niet te schrikken.

Als ik je relaas zo lees zou je ook kunnen stellen dat het veel paard vriendelijker is om lekker in een wijdse weide te blijven , kunnen we die paar 100km paardenpad verbouwen tot MTB route. De paden waar echt niks meer van te maken lijkt transformeren we tot modderpad voor van die wappies die enige vorm van trail respect onzin vinden en lekker willen rammen in blubber tot voorbij de assen.

[byorka]

Paarden zijn amper iets gewend. Ze zijn te beschermt opgegroeid.
De boerenpaarden die tussen de trekkers, kinderen, herrie en noem zo maar op opgegroeid zijn zijn veel minder schrikachtig. Socialiseren, de inprentingsfase noemen ze dat bij pups.

Wellicht dat daar in de paardenhouderij wat meer aandacht aan besteed kan worden.

[Horselover]

Eens, een paard dient getraind, verkeersmak en gewend te zijn aan buitenrijden voordat je alleen op pad gaat. Die verantwoordelijk moet iedere ruiter nemen. Je zit tenslotte op een 500 kilo wegend dier en geloof me, die houd je echt niet tegen.
Ik passeer voetgangers, andere paarden, kinderen etc ook altijd in stap en op ruime afstand. Want ik kom genoeg mensen tegen die paarden eigenlijk wel erg groot en eng vinden. Ik rijd vaak alleen met mijn paard door de bossen en er zijn zelden situaties waarin mijn paard echt schrikt. Een fietsen die netjes passeert, loslopende honden, kinderen op driewielers…. Geen probleem.
De gewone zaken zijn ook geen probleem,
Het probleem zit er vooral in als mountainbikers onverwachts heel snel dichtbij langs rijden. Het is de combinatie van onverwachts, hoge snelheid en erg dichtbij. Daar schrikt iedereen van… Ik moet dan echt soms met paard en al de berm in duiken omdat ik plotseling moet ontsnappen aan aanstormende fietsers. Niet fijn en kan gevaarlijk zijn.

[Tazzy]

Wat ik her en der lees past wel bij mijn gevoel. Ik kom zelf uit een paardenfamilie. Niet dat ik zelf paard rij maar kom van generaties hoefsmeden.

Ik denk dat de ruiter de laatste is die de mountainbiker opmerkt. Het paard reageerd (net zoals honden) op de schrik reactie van zijn "begeleider". Maar net zoals andere sporters, of het nu wandelaars zijn of ruiters, ik hou in en wil best even kletsen. Ik rij tenslotte geen wedstrijd.

Oh en ik rij ook wel eens op paden die eigenlijk niet voor MTB bedoeld zijn. Belangrijkste is denk elkaar de ruimte geven & er niet roekeloos langs knallen.

[ThaSingleTrackMastah]

Wat mij destijds stoorde dat in het gebied bij Havelte allerlei mooie stukjes natuur gewoon kapot gereden werden door mountainbikers omdat er toen nog geen routes waren.

Bizarre opmerking gemaakt vanaf een paard waar duizenden kilometers omgeploegd metersbreed pad voor liggen

Een paard maakt meer kapot dan een MTB, maar dat is OK, want dat doen ze al duizenden jaren
Ik heb niks tegen paarden of ruiters, maar het is frapant dat mensen altijd tegen het nieuwe onbekende zijn.
Nog niet zo lang geleden moest er een man met een rode vlag voor de trein uit rennen.

[Dice Oldskool]

Brave yourself, there's more to come.