Dat is toch al een stukje UHR2.0?
Biken met je kids!!!
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 3458
- Lid geworden op: di 26 oktober 2004, 11:23
- Mijn mountainbike: Orbea Oiz TR
Bicycle, bicycle, bicycle
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 5496
- Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
- Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT
spaarnwoude maar even tussen de buien door https://www.instagram.com/p/CR9LWvMjn-S ... _copy_link
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Mountainbiking is not a crime
Ik fiets ook weleens met onze vierjarige dochter. We begonnen toen ze drieënhalf was op een Woom 2, nu op een Early Rider Seeker X16.
https://www.instagram.com/cycling_mouse/
https://www.instagram.com/cycling_mouse/
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 3458
- Lid geworden op: di 26 oktober 2004, 11:23
- Mijn mountainbike: Orbea Oiz TR
Geweldig!!
Hier is sinds 3 dagen haar eerste mtb binnen (5 jr nu). Handremmen krijgt ze al onder controle, de 7sp gripshifter is nog wel lastig met terugschakelen
Hier is sinds 3 dagen haar eerste mtb binnen (5 jr nu). Handremmen krijgt ze al onder controle, de 7sp gripshifter is nog wel lastig met terugschakelen
Bicycle, bicycle, bicycle
- 38x10
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: ma 29 mei 2017, 15:02
- Mijn mountainbike: Santa Cruz Tallboy 3 / RAAW Madonna
Het biken met kids dreigt redelijk next level te worden nu papa regelmatig uit zijn comfort zone gehaald wordt.
(dit was dus steil, met een smalle rotsrichel als ingang en een worteltapijt als bonus )
(dit was dus steil, met een smalle rotsrichel als ingang en een worteltapijt als bonus )
Niet bikers, de leegheid van die levens schokt me. (Vrij naar Tim Krabbé)
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 5496
- Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
- Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT
herkenbaar .... vooral de springkunsten van onze 8-jarige doet papa 'm niet neer na ...... wel prachtig om te zien hoe bizar die leercurve is vergeleken met hoe wij vroeger zijn begonnen. Betere faciliteiten, betere fietsen en een papa om van te leren en om je naar bike spots te brengen
Leukste blijft om samen de trails onveilig te maken.
https://www.youtube.com/watch?v=zMKjtztBeRg
https://www.instagram.com/p/CTFtVOcD39Z/
Leukste blijft om samen de trails onveilig te maken.
https://www.youtube.com/watch?v=zMKjtztBeRg
https://www.instagram.com/p/CTFtVOcD39Z/
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Mountainbiking is not a crime
-
- Extreme Biker
- Berichten: 692
- Lid geworden op: ma 16 juli 2007, 01:55
- Mijn mountainbike: Wordt gebruikt
Mooi man! Afgelopen vakantie ook zo'n ervaring gehad in Krvavec bikepark in Slovenië. Was na een pittig stukje trots dat ik heelhuids naar beneden was gekomen, stond even te wachten op m'n zoontje. Komt hij "gewoon" even naar beneden gestuiterd op z'n hardtail alsof er niets aan de hand is. Tja.....
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: di 7 juni 2011, 12:55
- Mijn mountainbike: Salsa, Kona, Banshee
- Contacteer:
Dat merk ik ook, de jongste 10 is gestopt met voetbal. Nu gingen we geregeld al een keer op de mtb het bos in. Alleen nu vaste prik 2 à 3 keer per week. Op de rode en paarse route van Nijmegen / Groesbeek vermaken wij ons prima. Als ik zie hoeveel die mannen vooruitgaan in een paar weken. De singletracks rijdt hij echt lekker, bochtjes neemt ie vrij makkelijk en ik vind dat hij ook goeie lijnen kiest.
Alleen wat een verschil zit er toch in de benadering door collega-mtb-ers, de ene vind het kei mooi en blijft netjes achter ons maar er zitten horken bij die proberen dan weer voorbij te gaan op onmogelijke punten, vandaar dat ik bergaf altijd achter junior rij, liever zou ik vooroprijden zodat hij in mijn lijn kan rijden. Hoe doen jullie dat? Voor of achter de kids rijden bij een singletrack?
Alleen wat een verschil zit er toch in de benadering door collega-mtb-ers, de ene vind het kei mooi en blijft netjes achter ons maar er zitten horken bij die proberen dan weer voorbij te gaan op onmogelijke punten, vandaar dat ik bergaf altijd achter junior rij, liever zou ik vooroprijden zodat hij in mijn lijn kan rijden. Hoe doen jullie dat? Voor of achter de kids rijden bij een singletrack?
Citaat:
My biggest fear is that when I die my wife will sell my bikes for the amount I told her they cost
My biggest fear is that when I die my wife will sell my bikes for the amount I told her they cost
- 38x10
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: ma 29 mei 2017, 15:02
- Mijn mountainbike: Santa Cruz Tallboy 3 / RAAW Madonna
Altijd erachter. Dan leert 'ie zelf lijnen kiezen (grappig om te zien dat dat soms heel andere lijnen zijn dan ik gekozen zou hebben, maar dat het meestal wel -ook- goede keuzes zijn). Daarnaast kan ik dan nog een beetje coachen, en zie ik wat er gebeurt. Er wordt, zeker in de bikeparks, nog wel eens gecrashed, en dan is het toch fijn dat ik tijdig kan stoppen, in plaats van dat ik er vier bochten later pas achter kom dat meneer op de grond ligt. Ik vind het ook wel fijn om een beetje een buffertje te zijn tussen de horken die jij noemt (al kom ik die zelden tegen gelukkig) en hem, al kan ik zonder overdrijven zeggen dat de mini-me sneller daalt dan 90% van de boswielrenners, en in steeds meer gevallen ook sneller omhoog rijdt als hij zich kwaad maakt
Mooie plaatjes weer. Het gemak waarmee die kleine van jou zijn fiets op de grond en in de lucht onder controle heeft is indrukwekkend.
...een pumptrack in je achtertuin helpt vast ook
Mooie plaatjes weer. Het gemak waarmee die kleine van jou zijn fiets op de grond en in de lucht onder controle heeft is indrukwekkend.
Niet bikers, de leegheid van die levens schokt me. (Vrij naar Tim Krabbé)
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 1822
- Lid geworden op: di 7 juni 2011, 12:55
- Mijn mountainbike: Salsa, Kona, Banshee
- Contacteer:
Juist, dan doe ik het toch op de goede manier. Erachter rijden, wat coachen, en zo kan je ze inderdaad beter in de gaten houden. Inmiddels weten ze ook al steeds beter wat er komt op t pad. Op de snelle afdalingen op paars en rood kom ik nogal wat "stravaridders" tegen die zich niet kunnen verplaatsen in de jongere MTB-ers. Maar daar heb ik een 800 mm stuur en ellenbogen voor Geef wel tijdig aan de kleine door dat we bij de eerst mogelijke gelegenheid ff plaats maken en we fietsen niet op zondagmorgen ( al zou dat niet moeten uitmaken )
Citaat:
My biggest fear is that when I die my wife will sell my bikes for the amount I told her they cost
My biggest fear is that when I die my wife will sell my bikes for the amount I told her they cost
- 38x10
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: ma 29 mei 2017, 15:02
- Mijn mountainbike: Santa Cruz Tallboy 3 / RAAW Madonna
Zo doe ik het ook. Al komt het ook regelmatig voor dat er nog even een sprintje getrokken wordt door de kleine om net voor iemand anders de afdaling in te duiken .
Niet bikers, de leegheid van die levens schokt me. (Vrij naar Tim Krabbé)
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 5496
- Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
- Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT
hier ook, rij altijd achter hem (dat is nu nog een keuze ), coach 'm erg weinig tegenwoordig. Merk dat ik hem alleen op echt technische Enduro achtige stukjes nog wat kan leren. Het snel kiezen van lijnen in rockgardens en "rommelige" trail condities vraagt nog wat meer ervaring.
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Mountainbiking is not a crime
-
- Extreme Biker
- Berichten: 692
- Lid geworden op: ma 16 juli 2007, 01:55
- Mijn mountainbike: Wordt gebruikt
Hier zowel achter als er voor. Als ik met mijn dochter (8) ga fietsen is dat echt rustig aan rondjes rijden bij Austerlitz en de kinderroute. Dan zit ik er altijd achter. Ga ik met mijn zoontje (12) dan fiets ik er meestal voor en wacht van tijd tot tijd, of fiets wat rustiger. Hij vindt dat zelf fijner dan wanneer er iemand achter hem aan rijdt en daardoor kan ik zelf af en toe ook een stukje door rijden. Maak mezelf niet de illusie dat ik met mijn beperkte skills hem echt goed kan coachen, al leren we elke keer weer bij
Van horken onderweg tot op heden gelukkig weinig tot geen last. Eerder het tegenovergestelde. Mijdt over het algemeen ook wel de echte spitstijden. Veel mensen geven een duimpje of een complimentje naar die kleintjes. Dat vinden ze zo mooi en is ook goed voor het zelfvertrouwen.
Van horken onderweg tot op heden gelukkig weinig tot geen last. Eerder het tegenovergestelde. Mijdt over het algemeen ook wel de echte spitstijden. Veel mensen geven een duimpje of een complimentje naar die kleintjes. Dat vinden ze zo mooi en is ook goed voor het zelfvertrouwen.
-
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 1722
- Lid geworden op: vr 1 juli 2011, 15:10
- Mijn mountainbike: Spectral 29
in jouw compilatie zitten best wat stevige crashes, zeker die van 13:27.38x10 schreef: ↑di 31 augustus 2021, 08:49 Altijd erachter. Dan leert 'ie zelf lijnen kiezen (grappig om te zien dat dat soms heel andere lijnen zijn dan ik gekozen zou hebben, maar dat het meestal wel -ook- goede keuzes zijn). Daarnaast kan ik dan nog een beetje coachen, en zie ik wat er gebeurt. Er wordt, zeker in de bikeparks, nog wel eens gecrashed, en dan is het toch fijn dat ik tijdig kan stoppen, in plaats van dat ik er vier bochten later pas achter kom dat meneer op de grond ligt.
Na ons avontuurtje in Les Orres vorig jaar heb ik dit jaar besloten de kleine niet mee te nemen het park in, hij wilde op zich wel maar de trails in Les Arcs vond ik minder geschikt (groen te simpel en een gevaarlijke ondergrond, blauw al te pittig).
Hoe houd je hem gemotiveerd na zo'n crash? Er zullen vast wel eens tranen zijn of niet? Hier wil hij wel eens in de 'blokkeer' stand gaan en midden op een berg geeft mij dat ook stress. Benieuwd naar jouw ervaringen.
- 38x10
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: ma 29 mei 2017, 15:02
- Mijn mountainbike: Santa Cruz Tallboy 3 / RAAW Madonna
Moet zeggen dat ik bij die bewuste crash ook wel schrok, maar direct daarna stond hij weer op om verder te rijden. Motivatie komt bij hemzelf vandaan. Hij vindt fietsen gewoon veel te gaaf, dus na een crash en soms tranen wil hij meestal het bewuste stuk nog eens proberen.
Misschien helpt het ook wel dat mijn kinderen redelijk anti-rubbertegel opgevoed worden; vallen hoort erbij zeg maar. Even huilen als het echt pijn doet mag (en even troosten hoort daarbij), maar daarna weer doorgaan.
Risico-inschatting is meestal vrij goed bij hem. Soms zet ik er een beetje de rem op, zo zijn we in Lac Blanc uiteindelijk niet de zwarte La Nuts afgegaan, terwijl hij de afslag al bewust genomen had (had achteraf best gekund denk ik), maar vaak laat ik hem ook zelf kiezen. In Noorwegen reden we bijvoorbeeld een double black diamond trail (en daar stapt hij gewoon af en doet rustig een trail walk als hij het even niet ziet, om vervolgens te beslissen of hij een stuk wel of niet rijdt), en op onderstaand filmpje kiest hij op 1:39 zonder enige twijfel een lijn waar je toch al snel een meter of 3 omlaag dondert bij een stuurfout.
https://youtu.be/0cQANmE81Pg
(vindt 'ie wel spannend trouwens, hier dezelfde trail, maar dan vanaf zijn helm gefilmd. Als hij het spannend vind gaat hij fluiten 1:51)
https://youtu.be/_mGvh24mfes
Blokkeren op de MTB heb ik nog niet meegemaakt.
Waar hij wel last van heeft is dat hij heel erg gaat piekeren als hij een keer in een situatie komt waardoor hij door externe omstandigheden niet meer alle controle heeft. Zo leidde een weekje skiën in Noorwegen op ijzige pistes en met slechte huurski's lange tijd tot onzekerheid bij harde sneeuw, en zorgde een stortbui in La Bresse en glibberend naar beneden daardoor, vervolgens voor onzekerheid als er een paar druppeltjes vielen. Meestal gaat het vanzelf weer over, maar soms moet er dan wat moed ingepraat worden. Eigenlijk vind ik dit wel een geruststellende gedachte, want dat betekent dat hij bijna altijd wel (gevoel van) controle heeft.
Enneh, kinderbotten zijn van rubber hè?
Misschien helpt het ook wel dat mijn kinderen redelijk anti-rubbertegel opgevoed worden; vallen hoort erbij zeg maar. Even huilen als het echt pijn doet mag (en even troosten hoort daarbij), maar daarna weer doorgaan.
Risico-inschatting is meestal vrij goed bij hem. Soms zet ik er een beetje de rem op, zo zijn we in Lac Blanc uiteindelijk niet de zwarte La Nuts afgegaan, terwijl hij de afslag al bewust genomen had (had achteraf best gekund denk ik), maar vaak laat ik hem ook zelf kiezen. In Noorwegen reden we bijvoorbeeld een double black diamond trail (en daar stapt hij gewoon af en doet rustig een trail walk als hij het even niet ziet, om vervolgens te beslissen of hij een stuk wel of niet rijdt), en op onderstaand filmpje kiest hij op 1:39 zonder enige twijfel een lijn waar je toch al snel een meter of 3 omlaag dondert bij een stuurfout.
https://youtu.be/0cQANmE81Pg
(vindt 'ie wel spannend trouwens, hier dezelfde trail, maar dan vanaf zijn helm gefilmd. Als hij het spannend vind gaat hij fluiten 1:51)
https://youtu.be/_mGvh24mfes
Blokkeren op de MTB heb ik nog niet meegemaakt.
Waar hij wel last van heeft is dat hij heel erg gaat piekeren als hij een keer in een situatie komt waardoor hij door externe omstandigheden niet meer alle controle heeft. Zo leidde een weekje skiën in Noorwegen op ijzige pistes en met slechte huurski's lange tijd tot onzekerheid bij harde sneeuw, en zorgde een stortbui in La Bresse en glibberend naar beneden daardoor, vervolgens voor onzekerheid als er een paar druppeltjes vielen. Meestal gaat het vanzelf weer over, maar soms moet er dan wat moed ingepraat worden. Eigenlijk vind ik dit wel een geruststellende gedachte, want dat betekent dat hij bijna altijd wel (gevoel van) controle heeft.
Enneh, kinderbotten zijn van rubber hè?
Niet bikers, de leegheid van die levens schokt me. (Vrij naar Tim Krabbé)