bert l. schreef: ↑do 2 juli 2020, 20:16
Kelderluikarrest is naar mijn inzicht niet van toepassing. Dat gaat over een café vol vaste bezoekers die daar vaak kwamen en ineens stond zonder waarschuwing het kelderluik open, omdat de biervaten naar beneden gegooid moesten worden.
Als je ergens voor het eerst komt, kun je je niet onder de groep 'vaste bezoekers' rekenen. Dan moet je je er van vergewissen dat je iets gaat doen wat veilig is.
Er zijn twee uitspraken waar mountainbiken een rol speelde: de wedstrijd in Arnhem en een toertocht ergens in Nederland. Beide gaan over 'evenementen' (toertocht en wedstrijd) waar een organisator is die een parcours uitzet. Daar geldt een verhoogde zorgplicht voor de organisator. Die markeert een parcours en daarbij mag je er van uit gaan dat het parcours veilig is.
Als er geen organisator is, dan gaat dat niet op.
De interessante vraag waar we nu een antwoord op zouden kunnen krijgen is hoever de zorgplicht van een parcoursbeheerder reikt.
*Wie bij het lezen tot hier geraakt is, snapt nu waarom er op de UHR vier waarschuwingsborden per route staan waarbij je op je eigen risico en risico-acceptatie door gebruik van de route gewezen wordt.
Hoi Bert, hoe gaat het!
Inderdaad, die tweede uitspraak herinner ik me nu ook, de toertocht met ijs.
Het kelderluik-arrest is het begin van alles wat rond de huidige zorgplicht hangt. Dus al die waarschuwingsbordjes die we tegenwoordig op de route plaatsen, het infobord bij de start met algemene waarschuwingen en aanwijzingen, de facebookpagina met updates over hoe de route er bij ligt, etc., het zijn allemaal zaken die met zorgplicht te maken hebben en er voor moeten zorgen dat niet bij elke val met letsel er een leger advocaten bij de gemeente, SBB, Natuurmonumenten of.... op de stoep staat. Maar je hebt gelijk, dat is hoe we het nu zien en zou het niet fijn zijn als er duidelijkheid komt door rechtspraak.
De kwestie in Assen zal niet tot een rechtszaak komen. De letselschadejurist heeft een goed argument waar de gemeente Assen voor moet vrezen. Assen zal eieren voor zijn geld kiezen (ik gok op een afkoopsom van 30.000 tot 50.000 euro, hoogte hangt af van de ongelukkige meneer zijn pensioen). Een buitengewoon trieste situatie en ik adviseer mtb-assen om de route in aanbouw toch maar, zo goed en kwaad als het kan, af te sluiten totdat ie volledig is aangelegd (met de nodige bordjes en chickenruns).
Uiteraard wordt er op het forum veel gesproken over de vaardigheden van de meerderheid van de Nederlandse mountainbiker. Ja, die zijn niet best en als parkoersbouwer heb je daar rekening mee te houden. Dat maakt dat veel vaste routes in NL nogal "tam" zijn, maar niet perse minder leuk. Je bent lekker actief bezig in de natuur, geniet daar dan van, en oefen bijv. je manual op saaie rechte stukken.
Uiteindelijk zouden we als sport ook voor de oplossing kunnen kiezen waarvoor de hippische sport heeft gekozen (ruiterbewijs). Kort gesteld zou dat er ongeveer zo uit kunnen zien: je mag alleen gebruik maken van een vaste mtb-route als je aan de volgende voorwaarden voldoet: je moet lid zijn van een mountainbikevereniging, je volgt bij deze vereniging een cursus en doet examen, als je slaagt krijg je het bikersbewijs en mag je op alle vaste routes in NL fietsen. En dan plakken we er ook 1 landelijk vignet aan vast, klaar!
