Wij net terug van een week Chatel. Man man man man man. Het bestaat nog, echt biken zonder betutteling.
Ben er best wel hard afgegaan op 1 van de rode Vink lines, 1e run eerste dag, was net op snelheid toen ik een bochten drop off over losse stenen aan zag komen, remmen (fout fout fout) en toen ik bijna stilstond op 5kmh over the bars omdat ik in een gat dook waar precies een 29" wiel inpaste. Dan ga je dus ook echt als een soort van kermis attractie over je stuur, en land je als een zak aardappelen, alhoewel de camera beelden lieten zien dat bij deze bijna 50iger de reflexen nog op en top zijn --> nog geluk dat ik niet beide armen/polsen breek.
Bij de landing de hele melkweg gezien, alles gehoord weinig gezien het was echt zwart voor de ogen, maar geen schade aan de helm (enige graspolletje op die hele berg gekopt tussen alle stenen keien en van die scherpe "granietrichels. Gewoon doorgereden natuurlijk en later die bocht ook wel kunnen halen zonder enige issue, maar savonds kreeg ik mijn leath knee/shinpads niet handig af., daar zit een stuk "binnenband" van elastisch spul in waar je je been uit moet werken. Dat elastiek rekte niet genoeg en heb het krakend en piepend met wat tanden bijten over een bult moeten trekken. Zat gewoon een tweede knie op mijn scheenbeen waar het bot stopt onder de knie.
Die tweede knie ging natuurlijk zakken toen die protector eraf was dus ik liep de rest van een week met een soort van vadsig melaatse poot die eruit zag alsof ie eraf kon vallen. Remedie: hard fietsen hielo : adrenaline. Nu 9 dagen later is mijn been nog steeds blauw/groen/geel, geen idee wat er nu precies (ondanks de protectie) geraakt is zullen we nooit weten, maar je moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn zonder die dingen (ik draag ze meestal niet).
Als je dan rondkijkt in dat park zie je gasten zonder enige protectie met mach3 de berg afkomen, naast tattoo's lijken enorme schaafwonden een status symbool. De ambulances reden werkelijk af en aan (minimaal 6 per dag) en de trauma heli was er elke dag een paar keer. Die piloot was het ook wel zat denk ik, toen we op het terras zaten kwam hij laag aan (ik vlieg denk ik gemiddeld 20x per jaar de afgelopen 10 jaar dus dan herken je dat wel, als je de gearbox kunt horen zit hij laag). Ik zeg tegen de familie, die zit te laag, hou je maar vast. De "heb je hem weer" blik sprak boekdelen, dus ik ging onder de overkapping staan. Idd kwam hij heel laag aan, ik denk 50m boven het terras. 1 grote stofwolk, parasollen door de lucht, plastic stoelen door de lucht en een partytent -zo een 6m ding- in. het riviertje ernaast.
Lang verhaal kort : Prachtige week gehad