17-07-2010 Bad Goisern (A) Salzkammergut Trophy

[Sjtom Zoëg]

Jullie zitten al hard op de fiets te zwoegen, maakt niet uit, ik wens jullie nog veel succes! Dat jullie allemaal mogen finishen en mooie verhalen overhouden aan deze verschrikkelijk lange tocht!

[Black Scotty]

Dat zijn nog eens lekkere sfeerplaatjes op pagina 4, ik ben er volgend jaar bij, wat er ook gebeurd!

[faxe]

Lees net op Fred zijn twitter dat hij de finish wederom heeft gehaald

Helaas ook een dode te betreuren vandaag

[Fred (mtb-sport)]

Even een kort berichtje vanaf mijn iPhone, want kan toch niet slapen van de pijn.
Was heftige rit en gelukkig de finish gehaald, maar ging niet vanzelf.
2 schuivers waarbij de eerste echt pittig was en geluk gehad heb om niets te breken, de 2e na 8uurtjes minder maar wel begin van komende kramp.
Tot ruim 8 tot 9 uur dik voor op schema 2008, maar op de Salzberg ging alles mis wat er mis kon gaan. Extreme kramp zodat ik vaak benen niet eens kon bewegen en spieren alle kanten op stond, eng om te zien en pijnlijk om mee te maken. Maar je zit dan op 150km en is stoppen geen optie. Daardoor ook geen macht om normaal te klimmen en meer moeten lopen dan ik ooit gedaan heb.
Toen nog extreem hevig onweer en slagregens, maar kon de pret niet drukken.
Na 14:54u binnen en t-shirt nummer 6 in de knip.
Vanaf nu mogen jullie je wagen aan de 200km want dit was de laatste van Fredje!!
Dat van de laatste had ik van te voren al bepaald en niet vanwege dramatisch slechte prestatie. Het is gewoon goed zo,

[PesaH]

Fred, gefeliciteerd! Moet er zelf op het moment niet aan denken om em 1 keer te rijden laat staan 6 keer! RESPECT





Ook natuurlijk voor alle andere deelnemers en finishers .

[Sambal]

Zo, ook net terug uit Oostenrijk. Man, man, man wat een avontuur.
Niet zo´n bikkel als Fred met zn 200, voor mij was 120 genoeg.
Het eerste wat opviel was de organisatie, alles super geregeld en het dorpje, Bad Goisern, was omgedoopt tot een groot mountainbike festijn. De camping was wat moeilijker te vinden, maar daar aangekomen was ook alles prima geregeld. De start begon goed, de beentjes liepen lekker en ook klimmen ging goed. Ik verwachtte zeker geen top tien prestatie dus alle tijd om lekker te ouwehoeren en grappen en grollen te maken onderweg. Hierdoor liep alles lekker, geen stress, gewoon lekker fietsen. En daarvoor was het een heerlijk parcours.

Dit was mijn eerste keer Salzkammer en ik had het ook veel technischer verwacht, meer zoals RD Hautes Fagnes of Ardennentrophy, maar bij de Salzkammer zijn de singletracks op 1 hand te tellen en zijn het vooral brede paden schotter. De klimmetjes zijn ook veel minder talrijk en steil als in de Ardennen. Ze zijn echter wel langer:)

Halverwege de tocht hoorde ik een Oostenrijker 'Hilfe, Hilfe!' roepen, het enige wat ik zag was een mountainbike die ergens in de bomen boven een riviertje hing. De biker zelf hield zich vast aan de richel boven het water. Het water was maar 2 meter lager, maar toch even de beste man uit zn benarde positie bevrijd.

Tot de 90 kilometer verder geen problemen, ging lekker, veel mensen inhalen (voor mn gevoel) maar toen barstte het onweer los, dikke stortbuien en bliksemschichten net toen ik op een open stuk fietste. Rond de 100 km nog goed op mn bek gegaan, schaafplekken en een pijnlijke knie, maar ook goed geschrokken. Er fietste nog een of andere Roemeen langs, maar die ontweek me en reed snel verder. Fijne jongens!

Laatste 20 km op het tandvlees, en uiteindelijk meer bikers boven me gefinisht dan onder me, maar het was wel een tochtje om niet snel te vergeten! Erg vet!

Volgend jaar 200???

[legend]

Helaas mocht ik deze etape niet uitfietsen.
Rond de 85km is mijn garmin uitgevallen waarna ik geen idee meer waar hoe hard en hoe hoog ik fietsen. Kort daarna kreeg ik een Warmte aanval te verduren na een half uurtje rust kwam ik mijn maatjes tegen met wie ik mee ben gaan trappen vanaf dat moment bij elke pauze maar liters water gebruikt om mijzelf te coolen. Toen ging het wel weer prima en kwam ik weer lekker in mijn ritme. Toen we net aan de Salzberg begonnen brak de pleuris uit.

Waarna we besloten om net als andere maar even te schuilen tot de bui over zou gaan, hierdoor kreeg ik het erg koud en na 10minuten toch maar weer verder gegaan. Bij de mat begon een van de medewerkers ons gigantisch uit te kafferen dat we niet verder moesten gaan omdat zijn vriend vorig week is overeden op een berg door de omweer.
Nadat ik hem tot rust had gekregen zijn we weer verder gegaan, maar helaas wilde mijn spieren toen eventjes niet meer en moest ik mijn maatje even laten gaan bijna boven aan draaiden mijn benen weer soepeltjes. Na de pause op 165km voelde ik mij naar omstandig heden nog prima, maar helaas heb ik kort hierna een verkeerde afslag genomen op een t-splitsing omdat er een geel borje naar links weed, daardoor ben ik helemaal naar boven gefiets waar wederom twee pijlen hingen op 1 punt wzowel links als rechts aanduiden waardoor ik de weg helemaal kwijt was. Na rondvraag bij een bewoner kwam ik erachter dat ik kilometers te ver naar boven ben gefietst en terug naar beneden moest. Bijna weer terug op de splitsing bleek ik niet de enige te zijn die hier verkeerd ging want er was nog iemand die net de klim wilde gaan doen. Dit geintje heeft me wederom erg veel tijd gekost.

Hierop was ik zo pissig dat ik daarna het tempo gigantisch heb opgevoerd om toch nog iets proberen te redden ondanks dat ik geen idee had hoe laat het was. Maar helaas bleek ik bij de 176km controle dat ik 20minuten te laat was en mocht ik niet meer verder.

Maar ondanks alles een leuke ervaring met super klimmen en de afdalingen zijn echt super gaaf. De omgeving is ook geweldig en erg afwisselend.

En volgend jaar wil ik revange ik zal hoe dan ook een shirt bemachtigen.

[VanBiLL.com]

Gisteren voor het eerst meegedaan aan deze marathon en de B-strecke gereden. Mijn polar kwam echter (gelukkig)tot "slechts" 3485hm en niet de beloofde 4000. Tot aan de Saltzberg ging alles goed en was daar in een goede 3 uur, alleen geraakte ik totaal oververhit en kwam totaal niet naar boven en veel tijd verloren. Verder de RossAlm ging wel maar door de hitte toch veel kracht verloren. In het allerlaatste gedeelte naar Gosauzwang, begon het onweer en sloeg de bliksem een metertje of 100 van me vandaan in (ik heb een spike in mijn Polar data - dat was me even veel te dicht bij). De laatste 15 km het op een rijden gezet om toch zo snel mogelijk binnen te komen. Gelukkig was het in Bad Goisern nog droog - dwz - tot op de laatste 50m na, had de wolkenbreuk me ingehaald en waren zowel ik als mijnn vrouwtje totaal doordrenkt. Gelukkig wel zonder mechanische pech en/of letsel over de finish gekomen en na vele malen de Cristalp en Dolomiti Superbike gereden te hebben nu ook de Saltzkammergut Trophy erbij. Uiteindelijk heb ik het geheel in 8u05m55s gereden (381e van 853), redelijk tevreden maar ik had een uur sneller moeten kunnen....erg veel last van de hitte gehad ook al was ik er al de hele week in aan het trainen. Ik vond het een hele toffe marathon in een prachtige streek en ga er zeker terug komen.

Ik sta nog even stil bij de onfortuinlijke biker die op de Rossalm in een bocht rechtdoor geschoten is en helaas is komen te overlijden. Rillingen krijg ik er van als ik dit soort dingen zie...

Verder een bedankje naar de manne van Hank Baars bikers dat ze me er tussen lieten komen op de start!

Ik ben nu nog voor een weekje met het vrouwtje in Zwitserland om nog wat van de mooie bergen te genieten.

[Greyfox]

De B strecke van de Salzkammergut was dit jaar het ultieme doel.
Vorig jaar weggesneeuwd dus dit jaar moest het gebeuren.
Beter getraind dan ooit gestart en het heeft uitbetaald.
Geen kramp, uitputting of wat dan ook meegemaakt.
Alleen de Salzberg is een echte killer. Rond dat stuk last van mijn maag gekregen en daardoor een kleine terugslag gekregen.
Gelukkig kon ik daar overheen komen en uiteindelijk stuivend door de heftige regen door de finish geknald in precies 8,5 uur.
Heerlijk gereden en tussendoor genoten van de uitzichten.
Wel pijnlijk dat ik nu lees dat er een dode is gevallen

[Bob de Bouwer]

Dit jaar heb ik m samen met mannetje gefietst. Beter gezegd; hij heeft met de handrem erop met mij gefietst. Tsja, belofte maakt schuld . Lekker achterin op de d strecke keutelen was voor hem een openbaring haha. Voor mij is t altijd nog flink aan de bak hoor. Ik ga niet hard maar kom wel fietsend boven. Dan is t toch altijd weer erg goed voor mijn moraal om wandelaars voorbij te gaan. Dit jaar in eerste klim best veel last vd hitte gehad, dat begon eigenlijk al tijdens t wachten in startvak. We startten pas om 1100 uur. De streckenvedeling vond ik optimaal!!! Heb alleen maar gele bordjes gezien en heb me geen zorgen hoeven te maken over de snellere rijders op de singletrack. Maar wat zat ik ff stuk bij de stop net voor ewige wand, zere voeten... Die stonden in brand. Ben hier zeeeeer goed verzorgd! Wetende dat er nog slechts 200 hoogtemeters te overwinnen zijn geeft me weer moed. Dit jaar zowaar genoten van de afdaling ewige wand! Jeuj, die liep lekker. Vlak voor lauffen nog een jongen geholpen, die had lekke band. Wel reserveband maar geen lucht. Hopstaa een patroon dr in en weer gaan met die banaan. Die kerel van mij had natuurlijk nog veel te veel energie over dus na lauffen moest ik in z'n wiel hangen, grote plaat dr op en stoempen maar... Mijn energielevel was ietsiepietsie minder. Ben nog wel even geholpen; het bekende duwtje in de rug . Leuke nieuwe binnenkomst trouwens!! Ik blijf het een erg mooi evenement vinden met vele vriendelijke vrijwillgers, goede verzorgingsposten. Het mooie vind ik dat je echt geen supertalent hoeft te zijn om mee te doen. De 55 km is voor iedereen met goede basisconditie goed te rijden. Iedere finisher wordt als winnaar ontvangen bij finish.

[Fred (mtb-sport)]

Even vanuit internetcafe wat meer over deze dag op mijn site gezet, rest (met foto's) volgt nog.
http://www.fred.mtb-sport.nl/news_item.asp?NewsID=288

@ Legend: Bizar vreemd verhaal want de zwarte pijlen zijn enorm groot met witte achtergrond en bij foute afslagen een groot kruis.
Maar volgend jaar revanche, gewoon doen. Ik zal aan je denken als ik me dan omdraai in mijn bed...................
@ Sambal: Op de 120 km inderdaad weinig singletracks, op de 211 iets meer (tot extreme afdaling aan toe). Maar veel blijft breed tov Malmedy

[reetegoed]

Nou Nou was dat afzien. De classic , of B strecke gereden. Begin klim van 10 km ging lekker en de aanloop naar de eeuwige wand nog beter , al was het *********heet! Ik had na 20 km al een lege bidon...(danku camelback!)In de afdaling voor het eerst in mijn schijfrem-carrière een oververhitte achterrem,ik heb mijn klauwen er aan verbrand Bij de passage door Bad Goisern op mijn bek gegaan in de bosjes met die trapjes. Mountainbiker die voor mijn neus afstapte en ik moet dus vol in de rem op die trap de handle van de achterrem uit het resevoir geschoten en kreeg hem zonder zo een mini inbus ( die niemand had) er niet meer in...Met de hoop dat er snel een technische ondersteuning kwam doorgereden met alleen voorrem.Ondertussen richting Obertraun begon ik het toch wel erg heet te krijgen , dik 30 graden op met mijn termo.Maar het ging nu even lekker op het vlakke. Bij Obertraun geestdriftig en vriendelijk onthaal (zoals overal langs de route , een echte openbaring!)En hier gelukkig iemand met de juiste inbus. rem gerepareerd en verder. Bij Hallstadt begint dan de hel, ongeloofelijk wat een zware beklimming , moest regelmatig afstappen om weer op adem te komen. De Salzburger berg kwam geen einde aan, voor het eerst dat ik zo iets meemaak. Bij de verzoringspost Weisenbach zie ik fredje om verzorging vragen voor zijn knie, ik heb hem maar niet lastig gevallen.Indrukwekkende plek tussenhaakjes met die woeste waterval! Schitterend! En daar begon het ook al enorm af te koelen. Hierna ging het verder en verder en verder om hoog , alles ging nog steeds goed tot het onweer losbarste en de bliksem voor mijn gevoel op meters afstand begon in te slaan. Ondanks mijn jack was ik doorweekt en begon het enorm koud te krijgen. de daarop volgende post bij de berghut kreeg ik echt veel last van de kou . Mijn nek en schouder begonnen pijnlijk te worden en ik kreeg het niet meer warm. Ik stond met een groepje Bikers daar te schuilen voor de regen en te rillen. regelmatig kwamen er bikers voorbij die in hun doorweekte luchtige kleding gewoon doorreden. Ik snap niet hoe die mensen dat konden weerstaan....zal de leeftijd wel zijn Uiteindelijk was het heel even wat minder nat en ben ik maar weer door gegaan. Onmiddelijk kwam er een muur van regen naar beneden. Ik had het zo vreselijk koud. Ik kwam bij een groepje Oostenrijkers die stonden te praten bij wat leek een controlle post , voor dat ik het in de gaten had werd mijn chip verwijderd?? Was ik al buiten de tijdslimiet , ik weet het nog steeds niet. In ieder geval vertelde die Oostenrijkers me dat het gekkenwerk was om de laatste berg in deze omstandigheden nog te beklimmen. Met hun ben ik via Gosau terug gereden. Totaal doorweekt met alsnog 110 km op de teller kwam ik aan.
Jammer dat ik het niet heb gehaald , maar ik weet in ieder geval dat als het weer mij niet zo te grazen had genomen ik hem zeker had uitgereden!
Mischien volgend jaar??
In ieder geval zit ik hier nog lekker een weekje en ga zeker nog wat wegtrappen!

[Fred (mtb-sport)]

Was geen verzorging voor knie want die lag al 6 uur open, maar wilde zelf een extra pleister op een teen plakken.
Toen dachten ze vast "laten we die knie verbinden" maar heb dat afgeslagen.
Mbt regen en kleding: ik had alleen shirt korte mouw op bovenlichaam zonder zweethemd of wat dan ook. Was voor de korte periode te doen.

[Greyfox]

Ik vond de regen eigenlijk een welkome verkoeling. Tot voor de regen was mijn gedachte om na afloop in het meer te duiken, maar de regen was me voor.
Gelukkig was het geen koude regen, waardoor ik het niet koud kreeg.
Ik was gekleed in een zweetshirt en een shirt met korte mouwen.

[Snijkoek]

Ik ben ook weer thuis na een leuk vakantieweekje biken. Eerst in de "sauna" de Erbeskopf gereden. Op de dinsdag daarop richting Oostenrijk gereden. De dagen daar gesleten met het verkennen van het laatste gedeelte door Gossau, zwemmen in Hallstat en in de Gossausee en een terras met bovenstaande lange man en aanhang.

Zoals al gezegd, het was al lekker warm om 05.00uur... De eerste klim liep lekker, leuk om te zien dat rijders al na 2 km door het gras mensen gaan inhalen!
Jammer genoeg kreeg ik na 40 km de eerste lekke band. Snake bite door een stuurfoutje. Deze snel verholpen en ff verderop de band verder op druk gebracht met behulp van een toeschouwer met pomp. Mijn maatje was ook lek gereden en zo reden we samen verder.
Na ?km kwamen de 32 en 50 km erbij samen met de 1wielers. Wat een gezelligheid, die 1 wielers maken toch aardig wat omwentelingen!!
Na 70km was lekke band nr 2 aan de beurt, begon hem nu wel toch te knijpen, had geen binnenbanden meer bij me en mijn vriendin stond in Hallstat met reservebanden..... Gelukkig kreeg ik een binnenband van 50km rijder die ik zag voordat ik naar Hallstat moest afslaan. De 25km rond het meer samen met Henk Baars himself en een Belg samen gereden, dat scheelde wel even. Aan de voet van de Salzberg stond mijn vriendin samen met de vrouw van, na een kus en een dansje begon ik aan het laatste stuk.
Wat een hel, kon ook zo'n 3/4 rijden en de rest moest gelopen worden. In de klim naar de Rosalm begon het goed te onweren, best wel apart om daar dan te fietsen.
Rode lichtflitsen en onweer wat inslaat in de buurt waar je dan rijdt.......
Bij de verzorgingspost op de Rosalm was het verbazend druk, maar ze stonden stil. Ik vroeg waarom ze dat deden, ze wachte de bui af. Volgens mij kon dat nog wel even duren en sprong op fiets voor de afdaling naar de Gossausee.
Viel niet mee om met de ogen tegen de regen half open naar beneden te knallen. Rustig aan doen was geen optie, in beweging blijven om warm te houden. In Gossau kreeg ik een regenjack in de vorm van een vuilinszak wat weer wat warmte gaf. Het laatste stuk alleen maar aan het knallen geweest samen met een Duitser.
In Bad Goisern aan gekomen al slingerend en joelend over de finish, het dansje in de tent moest ik snel staken toen ik hoorde dat een rijder was komen te overlijden... Bah, dat gaf een smetje op de dag.
Mijn maatje was in 14.48 uur binnen, ik in 15.08 uur.

Samenvattend; top dag gehad, goed georganiseerd, leuke route en de mensen langs te kant niet te vergeten!
En voor de mensen die twijfelen of ze deze kunnen halen, gewoon DOEN. Ook jij kan het!

@ Fred, zonde dat je schema niet kon handhaven, maar je hebt hem wel weer volbracht!
V.w.b. je kramp, zouden de spieren de belasting even niet meer aankonden?