Rijeigenschappen, de praktijk (inzichten en een visie)

[Ad58]

Dit is voor mij moeilijke kost om te begrijpen. Onderstaand heb ik een plaatje van de geometrie van mijn fiets. De frame-maat is large. Mijn vork is een Fox 34 en de veerweg bedraagt 130 mm. Stuurpen is 70 mm, stuurbreedte bedraagt 74 cm. Interne velgbreedte 30 mm en twee WP 2.4 Speeds. Wat valt er nu te zeggen over de rij-eigenschappen? Verder ben ik 1.84 en heb, afgezien van een dikke buik, een normale lichaamsbouw.

[suravida]

Ik kan wel een inschatting maken, maar wat heb jij te zeggen over de rijeigenschappen? Ben benieuwd hoe dat overeen komt. (Al is jouw referentiekader qua fietsen wellicht wat te compact, maar niettemin) Als je marketing bullshit als ltht, steelisreal en dat soort dingen negeert, wat kan je dan zeggen over hoe jouw fiets voelt?

[Ad58]

Dat vind ik erg lastig. Ik merk dat mijn voorwiel makkelijk van de grond komt. Dalen doet ie als de beste, vooral over bobbels en wortelpaden. Klimmen is niet zijn sterkste punt. Het is heerlijk om hem boven aan een afdaling lekker te laten lopen. Je kunt hem lekker van links naar rechts gooien door opeenvolgende bochten voorzover ik dat goed kan. Ofschoon ik bij die korte elkaar snel opvolgende Mickey Mouse bochtjes bij het Cadettenkamp vlak bij de snelweg weer wél moeite heb (maar dat zegt meer over mij denk ik). Ik merk wel op dat ik bij bochten mijn gewicht automatisch meer naar achteren verplaats, dat zal wel een foute gewoonte zijn. Maar dan lijkt hij lekkerder te sturen. Bij "slalommen" lijkt hij in zijn element te zijn. Hij is eerder "fun" dan snel. Zoiets...

[suravida]

Dank voor je reactie, hieronder mijn visie die ik al had getypt:

Je Niner heeft een korte reach, flauwe zithoek en hoge voorkant, dus alles wijst erop dat je gewicht vooral op het achterwiel rust als je zittend fietst. (disclaimer: ik weet je stuurpenlengte niet, maar ik ga uit van iets korts) De kans op een voorwiel dat loskomt bij zittend klimmen is waarschijnlijk groot, je zal daar behoorlijk actief voor naar voren moeten gaan zitten om dat tegen te gaan. Staand (bij afdalen dus) zal de fiets waarschijnlijk wat kort zijn en daardoor een tikje nerveus/levendig. Bij het op hogere snelheid uitdagende afdalingen nemen zal dan ook de nodige concentratie vragen. Voor Hollandse slingerrondjes (zoals Dorst) waarbij je vooral zittend en trappend rijdt zou deze geo echter best kunnen werken, maar sturen zal je meer met stuur doen dan vanuit je heupen en je zal wat actiever de druk op het voorwiel moeten houden in snel genomen bochten. De korte steile klimmetjes van Dorst zullen wel vragen dat je zoveel mogelijk op het puntje van je zadel gaat zitten om te kunnen blijven sturen.

[suravida]

Als je gezondheid het weer toelaat moet je ook maar eens mijn rode p0 lenen voor een rondje drieluik. Die heeft een vrijwel identieke effectieve toptube lengte (620mm) maar een 75 graden zithoek en 450mm reach. (en een vorkhoek van 65 graden en lagere stack van 634mm met een 140mm vork) Ik ben wel benieuwd hoe je die gaat ervaren, want ik ben er wel door overtuigd, maar misschien ben ik wel de enige.... (Beste zou zijn als Lars eens een analytisch rondje erop deed, maar ja, geen achterdemper )

[Ad58]

Mijn stuurpen is 70 mm. En eens een rondje op jouw fiets sla ik zeker niet af!

[suravida]

Mijn stuurpen is 70 mm. En eens een rondje op jouw fiets sla ik zeker niet af!

Laat maar weten wanneer je gezondheid het aankan, en dan drop ik hem bij je af.

[Marke]

Ik merk dat mijn voorwiel makkelijk van de grond komt.

Probeer eens je zadel iets naar voren te zetten....

[Ad58]

Dat is bekende koek natuurlijk. Maar de hele geometrie van de Ros 9 is er op gericht een licht voorwiel te hebben. Vandaar de naam "ROS" ook: Ride Over Shit.

[Loknor]

Maar je mag er wel vanuit gaan dat binnen het concept van 'rechtop' fietsen de racefiets wel geoptimaliseerd is om zoveel mogelijk kracht te kunnen leveren, kun je er dus vanuit gaan dat die houding dus min of meer zorgt dat je dat ook doet.

Een wielrenner levert niet zoveel kracht... een racefiets is gebouwd om zo efficiënt mogelijk langere tijd hard te gaan.

De kern van het probleem is dat we voor zover ik weet nauwelijks data hebben en dat in (vrijwel?) alle gevallen waarbij het gaat om het leveren van vermogen Aerodynamica koning is. Als je met een rechtop houding meer watts zou leveren dan ga je op het vlakke echt meteen eraf.

Je ziet ook bij klimmen dat de romphoek wordt aangepast... en dat hoe harder ze gaan hoe dieper ze weer gaan zitten, daar waar op een steil stuk waar het minder hard gaat aerodynamica weer minder van belang is.

Verdere observatie; een lichaam is verbazingwekkend trainbaar. Een prof heeft 10.000en uren gemaakt voordat hij zijn eerste contract tekent. Zijn lichaamshouding is dan al dusdanig gesettled dat veranderen heel veel trainen kost, waar hij eigenlijk niet de tijd voor krijgt (contract!). Profs zijn daarom misschien niet de beste meetlat.

[Jamis Diablo]

Of andersom geredeneerd, hij heeft blijkbaar de juiste zithouding, anders was ie niet zo snel dat ie een contract krijgt.
En dus geen reden om te veranderen.

[Lars TB]

Een wielrenner levert niet zoveel kracht... een racefiets is gebouwd om zo efficiënt mogelijk langere tijd hard te gaan.

Waarom trainen die jongens dan nog?


Maar dat zeg ik: het gaat mij om de geometrie en die behandel ik het liefst statisch, want anders krijg je al dit soort variabelen.


Je draait die variabelen wel om: ze gaan niet dieper zitten omdat ze harder gaan, ze gaan harder omdat ze dieper gaan zitten. Alleen is die houding niet lang vol te houden. Maar de winst is vooral aerodynamisch, nauwelijks - waarschijnlijk niet! - op vermogen.

[Kapitein Iglo]

Ik ben wel benieuwd hoe je die gaat ervaren, want ik ben er wel door overtuigd, maar misschien ben ik wel de enige.... (Beste zou zijn als Lars eens een analytisch rondje erop deed, maar ja, geen achterdemper )

Ben ook wel overtuigd: mijn Pace is een maatje groter met 500mm reach en 76 graden zitbuis. Lars past er echter niet op ook al zou hij het willen - maar stiekem was het wel diezelfde Lars die me op dat model wees...

[g60]

Dat vind ik erg lastig. Ik merk dat mijn voorwiel makkelijk van de grond komt. Dalen doet ie als de beste, vooral over bobbels en wortelpaden. Klimmen is niet zijn sterkste punt. Het is heerlijk om hem boven aan een afdaling lekker te laten lopen. Je kunt hem lekker van links naar rechts gooien door opeenvolgende bochten voorzover ik dat goed kan. Ofschoon ik bij die korte elkaar snel opvolgende Mickey Mouse bochtjes bij het Cadettenkamp vlak bij de snelweg weer wél moeite heb (maar dat zegt meer over mij denk ik). Ik merk wel op dat ik bij bochten mijn gewicht automatisch meer naar achteren verplaats, dat zal wel een foute gewoonte zijn. Maar dan lijkt hij lekkerder te sturen. Bij "slalommen" lijkt hij in zijn element te zijn. Hij is eerder "fun" dan snel. Zoiets...

Wat jij aangeeft kwa rijeigenschappen past volgens mij precies in hoe je frame ontworpen is en met welk doel. 67 graden balhoofd, 130mm vork, vrij korte stuurpen en breed stuur: hard/wendbaar omlaag knallen. Je zit is waarschijnlijk ook vrij rechtop (stuur hoger dan zadel?)

[g60]

@lars: dat stukje hoek tussen bovenlijf/benen mbt kracht vind ik interessant. Wat is de ideale hoek? Is dat ook per persoon afhankelijk vd lenigheid bijvoorbeeld?

Lastig, hier is mijn kennis eerder zijdelings, maar natuurlijk moet de fiets en de geometrie wel in dienst staan van het lichaam.

Er zal geen perfecte hoek bestaan, die zal samenhangen met je lichamelijke fitheid bij zaken als 'core stability'. En andersom van zaken als 'aerodynamica' zoals bij ligfietsen, waar dus minder kracht kunnen zetten toch niet opweegt tegen veel minder luchtweerstand.
Daarnaast kun je met wielerprofs erg slecht testen. Heel veel zitten absoluut niet goed omdat ze tijdens hun groei op een te kleine fiets zijn blijven rijden en de afstelling niet goed bijgehouden hebben. En zitten ze te laag, te ver naar achteren. En omdat ze in die houding getraind zijn, leveren ze dan ook de meeste kracht. Want als zij opeens 20 mm hoger gaan zitten, dan leveren ze de komende 6 weken minder vermogen en zeggen ze al na 2 dagen dat ze weer terug gaan naar de originele positie. Alleen van Lance Armstrong weet ik dat hij tijdens zijn carrière centimeters anders is gaan zitten.

Maar je mag er wel vanuit gaan dat binnen het concept van 'rechtop' fietsen de racefiets wel geoptimaliseerd is om zoveel mogelijk kracht te kunnen leveren, kun je er dus vanuit gaan dat die houding dus min of meer zorgt dat je dat ook doet.
Kijk je naar een triatleet, dan zie je dat de hoek dus niet veel verandert, de rijder kantelt voorover. Dat zal zijn omdat de hoek tussen bovenlijf en bovenbenen te klein wordt. Misschien scheelt het hier dat als je leniger bent die hoek wel iets kleiner kan zijn. Het kan ook zo zijn dat organen gewoon in de knel komen en je minder diep kunt ademen. Maar het kan ook zo zijn dat je rugspieren niet genoeg stabiliteit kunnen leveren om je bovenbenen tegen af te zetten, als dat al daadwerkelijk is hoe het werkt.


Het waarom weet ik dus niet precies, maar dit is wat ik observeer.

Bouwpakket hier op het forum ging bij zijn nieuwe Ibis 60 mm naar voren met het zadel ten opzichte van zijn vorige fiets. Zoals hij zelf zei trapte hij 2 weken lang geen deuk in een pakkie boter. Daarna lag de snelheid weer op hetzelfde niveau. Het is heel moeilijk te bepalen waaraan dat nu ligt. Nadat zijn spieren gewend waren aan de nieuwe houding zal het vermogen niet zo heel veel verschillen. Maar voorheen zat hij al niet op maximaal, want hij was geen prof. En is de nieuwe fiets iets aerodynamischer wat de zithouding aangaat? Of komt de snelheid juist uit de snellere bochten en is hij op de rechte stukken een fractie langzamer dan voorheen omdat hij minder kracht kan leveren?
Hmm, eigenlijk maakt Bouwpakket een interessante test-case, ik moet hem eens verder uithoren!


Daarnaast telt op een mountainbike nog veel meer dan optimaal kracht leveren. Voor het vlakke deel van NL wil je misschien wel meer aerodynamica in combinatie met een optimale krachtoverbrenging, maar al in Limburg wil je iets minder focus op die luchtweerstand en juist een betere zithouding bij het klimmen. En ligt je focus dus op het afdalen, dan wil je zo op de fiets zitten dat je juist meer controle hebt, ook als dat ten koste gaat van je snelheid bergop.


Kortom: speel er mee, maar neem zeker mee dat bij een wijziging in houding er meer factoren spelen en dat je lichaam er lang over kan doen te wennen aan de nieuwere situatie.

Ja precies. Ik denk dat het ook wel (deels) met lenigheid te maken heeft. Ik ben niet heel lenig en een diepere zit dan 2,5cm drop word met plat zadel al krapjes. met iets hol zadel zodat mn bekken wat gekanteld word, kan het wel wat dieper. maar anders heeft het wel degelijk invloed op mijn kracht die ik kwijt kan op de pedalen. Voel dan gewoon een soort weerstand en zie dat ook op mijn km teller. En waar dat dan precies in zit zou ik ook niet weten. Voelt als te korte spieren dan ofzo.

Kwa sneller door bochten en rechte stukken denk ik: Rechte stukken ben je beter af met diepere zit, in de bochten meer rechtop (precies als racers/downhillers). Dat laatste geeft meer controle en kun je makkelijker gooien/smijten dan waneer je dieper zit. Zie je nu ook terug met xc fietsen, Zitten vaak vrij diep voor snelheid en earodynamica en de dropper geeft je juist weer die controle in downhill secties. Ik hou mijn stuur expres iets je hoger en als ik dan vlak rechtuit moet ga ik wel wat smaller/dieper zitten zelf