Vermijden van overkop te gaan in een snelle afdaling

Speciaal voor de beginnende mountainbikers.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
ThaSingleTrackMastah
Moderator
Moderator
Berichten: 29834
Lid geworden op: do 19 december 2002, 10:56
Mijn mountainbike: Heeft een motortje
Contacteer:

Mark-V schreef: wo 11 september 2019, 14:16
aurelius schreef: wo 11 september 2019, 13:17 De vaste route van Vielsalm. Daar ga je echt niet rijden met een DH Freeridebike :winkie: ...
Is gewoon XC, niks wilds aan, vaste route, he?!
Helmpje, handschoentjes, snelheid aanpassen aan onbekend terrein, en gaan. Gewone goede XC fiets en adequate techniek, meer heb je echt niet nodig.
Okay dan... pech... heb je ook niet nodig, ook een belangrijke :wink: ...
Ik ken die route niet, maar je rijstijl bepaalt in mijn ogen toch echt je bescherming (en keuze bike), en niet de locatie.
Ik rij op straat ook zonder helm en enige andere vorm van bescherming. Maar ik rij op straat ook met full face, body armor, knee pads, elbow pads en handschoenen.
Mijn bescherming pas ik aan aan het risico dat ik loop. En 45-50km/u naar beneden op een XC onbekend terrein noem ik best een risico... ;)
Andere wereld
Some days it's easy, some days it's a fight.

Disclaimer: Spellingscontrole vern#ukt mijn posts. Excuses voor vreemde woorden en afkortingen.
yo-eddy
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 5461
Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT

Jongens, jongens, die Attack houding (Mickeys Kikkerhouding) is een positie waar je maar heel tijdelijk in verkeerd en is niet je basishouding bij alles dat een beetje lastig is, ik zie soms mensen van een clinc terugkomen die als dronken kikkers elke afdaling induiken met een lage zit en de ellebogen naar buiten .... :-{ :~
Juist het afwisselen vd basishouding centraal boven je fiets en de kikkerhouding geven controle waarbij je ook op lastige stukken hooguit 20% in de kikkerhouding zit.

Rij eens een trap af in de "attack"houding endaarna eens een keer centraal boven je fiets waarbij je alleen bij het verlaten vd trap 1 seconde de attackhouding aan neemt.

Om klappen op te vangen sta je beter centraal boven je fiets met bijna rechte benen, ook na het nemen van een drop strek je (in de lucht) direct al weer uit naar je basis. Blijf je in de kikkerhouding dan klap je twee keer zo hard en ben je niet voorbereid op de volgende feature.


Niet het beste voorbeeld, maar speel dit eens langzaam af en kijk naar de positie vh lichaam, alleen attackhouding vlak voor de drops en dan direct terug naar basis en landen met bijna gestrekte benen en armen om de controle te houden

https://www.pinkbike.com/video/499459/
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
yo-eddy
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 5461
Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT

Mark-V schreef: wo 11 september 2019, 14:16 Ik ken die route niet, maar je rijstijl bepaalt in mijn ogen toch echt je bescherming (en keuze bike), en niet de locatie.
Ik rij op straat ook zonder helm en enige andere vorm van bescherming. Maar ik rij op straat ook met full face, body armor, knee pads, elbow pads en handschoenen.
Mijn bescherming pas ik aan aan het risico dat ik loop. En 45-50km/u naar beneden op een XC onbekend terrein noem ik best een risico... ;)
ThaSingleTrackMastah schreef: wo 11 september 2019, 14:19 Andere wereld
Inderdaad, theorie versus praktijk :wink:


Uiteindelijk werk je met skills aan actieve veiligheid, kijk hoe VdP en Schurter afdalen in (bijna) hun nakie :winkie:
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Gebruikersavatar
Herman de Biker
Extreme Biker
Extreme Biker
Berichten: 526
Lid geworden op: di 4 augustus 2015, 12:30
Mijn mountainbike: staal

yo-eddy schreef: wo 11 september 2019, 14:29 Jongens, jongens, die Attack houding (Mickeys Kikkerhouding) is een positie waar je maar heel tijdelijk in verkeerd en is niet je basishouding bij alles dat een beetje lastig is, ik zie soms mensen van een clinc terugkomen die als dronken kikkers elke afdaling induiken met een lage zit en de ellebogen naar buiten .... :-{ :~
Juist het afwisselen vd basishouding centraal boven je fiets en de kikkerhouding geven controle waarbij je ook op lastige stukken hooguit 20% in de kikkerhouding zit.

Rij eens een trap af in de "attack"houding endaarna eens een keer centraal boven je fiets waarbij je alleen bij het verlaten vd trap 1 seconde de attackhouding aan neemt.

Om klappen op te vangen sta je beter centraal boven je fiets met bijna rechte benen, ook na het nemen van een drop strek je (in de lucht) direct al weer uit naar je basis. Blijf je in de kikkerhouding dan klap je twee keer zo hard en ben je niet voorbereid op de volgende feature.


Niet het beste voorbeeld, maar speel dit eens langzaam af en kijk naar de positie vh lichaam, alleen attackhouding vlak voor de drops en dan direct terug naar basis en landen met bijna gestrekte benen en armen om de controle te houden

https://www.pinkbike.com/video/499459/
Helemaal mee eensch! Centraal boven de fiets staan met licht gebogen knieën en als je goed vooruitkijkt weet je precies wanneer er wat meer nodig is..
Een wijs man zei ooit ‘zo stade toch ook nie op de bus te wachten’ :bier:
'BUILT not Bought '
Lonelybiker
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 14
Lid geworden op: di 10 september 2019, 19:10

Bedankt voor de vele tips. Volgens mij stond ik niet recht op de trappers toen het gebeurde, omdat het verraderlijke van de afdaling was dat het een beetje leek op een asfaltafdaling, waar je kon bijtrappen, maar dat er dus toch een addertje onder het gras verscholen was blijkbaar. Mijn maat bevestigde dat de geul moeilijk te zien was. De paden zijn op zich niet technisch, bepaalde bosduinroutes (Nuenen, Herentals ...) vereisen meer techniek. Wat betreft het voorwiel over een obstakel heentrekken en de bunnyhop. Die beheers ik wel aan lagere snelheden. Het is gewoon niet iets dat ik gewend ben van te doen aan een hogere snelheid, omdat ik meestal train op plattere parcours.

Wat ik ook nog wel ff wilde meegeven. Gewoon ter info voor als je in de toekomst eens zou vallen in de regio Oostkantons / Hoge Venen ...

Het ambulance- en verpleegkundig persoon was eerst en vooral wel super vriendelijk en menselijk daar in de Walen, niets op aan te merken. Maar de professionaliteit is naar mijn aanvoelen niet van hetzelfde niveau als in de Lage Landen. Eens ik in het ziekenhuis op het bed lag en mijn eerste halskraag aan had, mocht ik mij geen millimeter bewegen gedurende de eerste drie dagen. Ik had immers nog niet de juiste halskraag aan en de minste ongepaste beweging kon mijn wervelbreuk doen verschuiven, waardoor blijvende verlamming kon optreden. Toen ik net gevallen was, werd er wel eerst door de ambulanciers wel gevraagd of ik 1,5 km naar beneden wilde wandelen (met een gebroken nek, en dus alle risico van dien) tot aan de asfalt, omdat zij niet in het bos wilden komen?

Mijn kameraad is later perfect tot op dezelfde plek kunnen rijden met de wagen om de fietsen op te halen, was een brede bosweg, dus had perfect mogelijk geweest.

Ik stel mij wel vragen wat ze doen als er een ongeval dieper in het woud / de Venen gebeurt en een persoon zich echt niet meer kan bewegen of er nog iets ernstiger aan de hand was. In mijn geval was het dus compleet onverantwoord om nog 1,5 km te wandelen in die conditie, zo bleek achteraf.
Sabai
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 905
Lid geworden op: do 7 augustus 2014, 16:49
Mijn mountainbike: Mtb

Het is gewoon een risico. Dus het beste wat je kunt doen is rustig aan doen en anticiperen.
Lars TB
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 16046
Lid geworden op: do 2 mei 2013, 12:55

MVMVML schreef: wo 11 september 2019, 13:21
Lars TB schreef: wo 11 september 2019, 12:59

sommige plekken inderdaad makkelijk over de 40 km/u, wat in NL echt een uitzondering is. Maar verder zijn vrijwel alle Nederlande routes uitdagender als het gaat om sturen.
Afbeelding

:bier:

'Hoge heuvel af' @ Zoetahminder :wink:
Hé, dat is buiten talenten als jij gerekend! :winkie:
Weg met de labrador onderdelen!

"Mountainbikers don't get old. They just go downhill"
Lars TB
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 16046
Lid geworden op: do 2 mei 2013, 12:55

aurelius schreef: wo 11 september 2019, 13:24 Ja, ja, Lars. Wel goed lezen, he, de TS schreef:
“Mijn snelheid moet ongeveer 45-50 km/h bedraagt hebben toen er een aantal erosiegeulen / putten opdoken”.

Dus: niks bijkomen, attackkouding vereist. Bijna 50 naar beneden en onbekend parcours... plots opdoemende geulen en putten.

En nee, met 25 ontspannen naar beneden zeilen, inderdaad geen attackhouding, wel ontspannen staan.
Al rijd je daar 60 km/u, daar in Vielsalm neem je normaal echt geen attackhouding aan. Breed, gebeurt helemaal niets. Als je zit op te letten en je ziet iets raars, dan duik je pas die houding in - zoals The Drutz en Eddy ook aangeven. Belangrijk is dus gewoon wel blijven opletten!
Weg met de labrador onderdelen!

"Mountainbikers don't get old. They just go downhill"
aurelius
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 10365
Lid geworden op: do 26 november 2009, 23:35
Mijn mountainbike: Lux Trail CF7

Stoer hoor.
Maar ik durf te wedden dat ook jij tegen de tijd dat je tegen de 60km/u bergaf gaat op onbekend terrein gewoon in de attackhouding zit, als je een beetje kan dalen, of je nou wil of niet :winkie: . Gaat helemaal vanzelf met die snelheden, zo loeihard onverhard, omdat je juist ergens wel weet wat er evt kan misgaan...
Maar misschien is dat dus ook wel de truuk... in die houding is je zwaartepunt wat lager, heb je nog wat meer reserves en controle, omdat je ellebogen en knieen nog wat meer kunnen opvangen, en daardoor kun je, en ga je, dus nog wat harder :wink: .
The "Fun Zone" is definitely quicker to find on a shorter travel bike.
You only want as much as is necessary and as little as possible.
yo-eddy
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 5461
Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT

aurelius schreef: wo 11 september 2019, 21:42 Maar misschien is dat dus ook wel de truuk... in die houding is je zwaartepunt wat lager, heb je nog wat meer reserves en controle, omdat je ellebogen en knieen nog wat meer kunnen opvangen, en daardoor kun je, en ga je, dus nog wat harder :wink: .
Je gaat hooguit harder als je wat lager gaat zitten :-q , maar met (naar buiten) gebogen ellebogen vang je helemaal niet meer op en trek je ook minder makkelijk even je voorwiel op ......

Hier een aanhanger vd Kikkerkermis
https://www.youtube.com/watch?v=cqdzrIBcMD4

Hier iemand waar ik me meer in herken
https://www.youtube.com/watch?v=akR5je4JE_4

Al die aangeleerde en geforceerde houdingen zijn vooral voor mensen die uit een boekje willen leren mountainbiken, sta "gewoon" centraal boven je fiets en laat dat ding gewoon lekker onder je bewegen.
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Lonelybiker
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 14
Lid geworden op: di 10 september 2019, 19:10

Het vervelendste is dat ik dat ik een technisch euvel ook niet volledig kan uitsluiten. Begin dit jaar ben ik terug beginnen biken. Ik heb bij een aantal toertochten transmissie- en schakelproblemen gekend. Bij schakelen of hard trappen bij oneffenheden blokkeerde de ketting volledig. Na vervanging van eerst cassette en ketting bleef het probleem bestaan dat mijn ketting volledig knelde en eraf schoot bij zware belasting. Na vervanging van ook de voorderailleur ging het schakelen vooraan toch terug veel beter. Maar toch op dag 1 in Vielsalm merkte ik dat hij er weer eens naast lag bij het schakelen van middenste naar kleinste blad. Ik had ook een meer onschuldige valpartij (meer een uitschuiver) waarna hij er ook weer naast lag. Op de dag van de val weet ik dat opnieuw van de fiets moest omdat de transmissie even blokkeerde. Na mijn zware val lag de ketting er ook weer af. Dat kan ook gekomen zijn door de impact. Ik vind het frustrerend dat ik mij de val niet meer volledig herinner, omdat ik dan tenminste zeker had geweest dat aan een haperende transmissie lag of niet. Als je tegen een hoge snelheid door een put rijdt en je ketting blokkeert, dat kan misschien ook voldoende zijn om een mens als een kanonskogel te lanceren.
yo-eddy
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 5461
Lid geworden op: za 29 oktober 2005, 12:14
Mijn mountainbike: 11ANTS pANTher LTHT

Lonelybiker schreef: wo 11 september 2019, 22:37 Het vervelendste is dat ik dat ik een technisch euvel ook niet volledig kan uitsluiten. Begin dit jaar ben ik terug beginnen biken. Ik heb bij een aantal toertochten transmissie- en schakelproblemen gekend. Bij schakelen of hard trappen door oneffenheden blokkeerde de ketting volledig. Na vervanging van eerst cassette en ketting bleef het probleem bestaan dat mijn ketting volledig knelde en eraf schoot bij zware belasting. Na vervanging van ook de voorderailleur ging het schakelen vooraan toch terug veel beter. Maar toch op dag 1 in Vielsalm merkte ik dat hij er weer eens naast lag bij het schakelen van middenste naar kleinste blad. Ik had ook een meer onschuldige valpartij (meer een uitschuiver) waarna hij er ook weer naast lag. Op de dag van de val weet ik dat opnieuw van de fiets moest omdat de transmissie even blokkeerde. Na mijn zware val lag de ketting er ook weer af. Dat kan ook gekomen zijn door de impact. Ik vind het frustrerend dat ik mij de val niet meer volledig herinner, omdat ik dan tenminste zeker had geweest dat aan een haperende transmissie lag of niet. Als je tegen een hoge snelheid door een put rijdt en je ketting blokkeert, dat kan misschien ook voldoende zijn om een mens als een kanonskogel te lanceren.
Met zoveel gewicht en snelheid gaat je ketting gewoon in tweeën als deze vast slaat
https://www.instagram.com/hidde_extreme/
Mountainbiking is not a crime
Lonelybiker
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 14
Lid geworden op: di 10 september 2019, 19:10

yo-eddy schreef: wo 11 september 2019, 22:40
Lonelybiker schreef: wo 11 september 2019, 22:37 Het vervelendste is dat ik dat ik een technisch euvel ook niet volledig kan uitsluiten. Begin dit jaar ben ik terug beginnen biken. Ik heb bij een aantal toertochten transmissie- en schakelproblemen gekend. Bij schakelen of hard trappen door oneffenheden blokkeerde de ketting volledig. Na vervanging van eerst cassette en ketting bleef het probleem bestaan dat mijn ketting volledig knelde en eraf schoot bij zware belasting. Na vervanging van ook de voorderailleur ging het schakelen vooraan toch terug veel beter. Maar toch op dag 1 in Vielsalm merkte ik dat hij er weer eens naast lag bij het schakelen van middenste naar kleinste blad. Ik had ook een meer onschuldige valpartij (meer een uitschuiver) waarna hij er ook weer naast lag. Op de dag van de val weet ik dat opnieuw van de fiets moest omdat de transmissie even blokkeerde. Na mijn zware val lag de ketting er ook weer af. Dat kan ook gekomen zijn door de impact. Ik vind het frustrerend dat ik mij de val niet meer volledig herinner, omdat ik dan tenminste zeker had geweest dat aan een haperende transmissie lag of niet. Als je tegen een hoge snelheid door een put rijdt en je ketting blokkeert, dat kan misschien ook voldoende zijn om een mens als een kanonskogel te lanceren.
Met zoveel gewicht en snelheid gaat je ketting gewoon in tweeën als deze vast slaat
Oef! Dat is een hele geruststelling. :-q
jimbo
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 411
Lid geworden op: di 27 december 2005, 22:36

Ik zal wel vloeken in de kerk maar ik snap niet zo goed dat je met een bijna volledige verlamming (gelukkig geluk gehad) dergelijke afdalingen weer zou willen doen. Er is werkelijk wel meer tussen hemel en aarde dan mtb'en.
Ik mountainbike niet, ik hobbel wat door de bossen.
Lonelybiker
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 14
Lid geworden op: di 10 september 2019, 19:10

Ik moet hoe dan ook eerst revalideren en met de artsen overleggen wat er nog mogelijk is in de toekomst gezien de kwetsuur die ik heb opgelopen. Ik heb nog geen beslissing genomen over mijn mtb-toekomst. Ik wil eerst terug gewoon 'actief' worden, terug zwemmen, joggen, gewoon een ritje met de fiets naast het kanaal. En dan zien we weer wel. Ik fixeer mij nergens te veel op. Maar ik vind het ook geen optie om eeuwig in angst te blijven denken wat er allemaal fout kan gaan. Het kan fout gaan, het is niet de veiligste sport ter aarde, maar wel een enorm mooie sport. Vast staat wel, als ik zulke parcours nog zou rijden, dat ik de afdalingen iets conservatiever zal benaderen en iets meer het verstand (dat nog net in mijn hoofd is blijven zitten) zal gebruiken. Mijn bikemaat stelde wel dat op dat stuk gemakkelijk snelheden van 60+ mogelijk waren, en dat ik eerder pech gehad heb / verkeerde techniek toegepast heb dan de limieten van de limieten opgezocht heb. Ik deel die mening niet volledig, ik had ietsjes voorzichtiger kunnen zijn.

Wat ik wel vreemd vind: op mijn werk vindt iedereen mtb enorm gevaarlijk, maar men gaat wel jaarlijks met zen allen doodleuk skiën, ik vind het eerlijk gezegd niet veel veiliger dan mtb als we spreken over kansen van uw nek te breken. Om de 1 of andere reden is skiën wel beter 'maatschappelijk aanvaard' omdat meer mensen het doen. Om maar te zeggen: wat veilig is en wat niet, is vaak ook gewoon subjectieve perceptie en maatschappelijke conditionering.
Plaats reactie