Vanmiddag rondje Amerongen gedaan. Voor de 5e keer achter elkaar werd ik kotsmisselijk en moest ik overgeven tijdens het fietsen. Ik MTB al jaren. En nooit echt last van gehad. Maar sinds een jaar heb ik hier regelmatig last van. Ik racefiets ook, maar dan heb ik er totaal geen last van. Afgelopen zomer stond ik in een bikepark in Denemarken voor het eerst over te geven na een klim waar m'n hartslag over de 195 ging. Sindsdien is het iedere MTB rit raak. Ik heb soms ook het idee dat het een soort wagenziekte is, de MTB tracks in Nederland zijn tegenwoordig flink technische route's en 'BMX-achtig'. Misschien dat al het gehobbel en alle bochten mij tot misselijkheid brengen. In het buitenland (Frankrijk) waar de routes meer cross-country en karrensporen zijn heb ik er minder last van.
Ik sta nu op het punt om te stoppen met MTB'en , m'n Scalpel op marktplaats te zetten en alleen nog maar te gaan racefietsen. Maar liever los ik dit probleem op. Dus als iemand tips heeft over misselijkheid tijdens het MTB'en dan hoor ik het graag.
Misselijk en overgeven tijdens MTB ritten.
-
hendrikjan
- Extreme Biker
- Berichten: 621
- Lid geworden op: ma 1 december 2014, 11:12
@ TS, Ben je ook continue jezelf in het rood aan het trappen op de mtb? En op de racer niet? Hebben wel eens geprobeerd een tandje rustiger te rijden?
-
Mach0
- Mountainbike Junk
- Berichten: 196
- Lid geworden op: wo 27 maart 2019, 12:18
- Mijn mountainbike: Trek X-caliber 8
Naar de huisarts lijkt mij ook de enige juiste optie, want wagenziekte op de fiets lijkt me erg uitzonderlijk, of je moet met je hoofd tussen je benen fietsen.. een probleem met je evenwichtsorgaan OID klinkt logischer.. je hebt specialisten die je kunnen helpen hiermee..
-
Yugor
- Extreme Biker
- Berichten: 652
- Lid geworden op: ma 16 november 2009, 16:41
- Mijn mountainbike: B W Green
- Contacteer:
Heb er ook last van op bepaalde parcousen 
Horst bv. heb ik niet zonder overgeven kunnen doen helaas, heb t keer of 5 geprobeerd. Kom er nu gewoon niet meer. Ook Dorst bevalt mij allerminst.
Dit is de eerste keer dat ik lees van nog iemand met hetzelfde. Voor mij is het echt een vorm van wagenziekte - teveel krappe doordraaiende en snelle bochten achter elkaar en ik voel een beklemmend gevoel opkomen in de borststreek. En als dit gepaard gaat met een hoogte verschil in de bochten (zoals in Horst) gaat het helemaal snel .
Als de bochten meer flowend zijn of meer recuperatie na een doordraaier heb ik er geen enkele last van
Maar overgeven na een zware klim zoals je zegt is wel iets anders imo.
Horst bv. heb ik niet zonder overgeven kunnen doen helaas, heb t keer of 5 geprobeerd. Kom er nu gewoon niet meer. Ook Dorst bevalt mij allerminst.
Dit is de eerste keer dat ik lees van nog iemand met hetzelfde. Voor mij is het echt een vorm van wagenziekte - teveel krappe doordraaiende en snelle bochten achter elkaar en ik voel een beklemmend gevoel opkomen in de borststreek. En als dit gepaard gaat met een hoogte verschil in de bochten (zoals in Horst) gaat het helemaal snel .
Als de bochten meer flowend zijn of meer recuperatie na een doordraaier heb ik er geen enkele last van
Maar overgeven na een zware klim zoals je zegt is wel iets anders imo.
Ik weet niet of het de klim is of het technische stuk. Bij de paarse route op Amerongen heb je eerst de 'snake run'. Mooi technisch bochtig flow stukje, en daarna een flinke klim. Aan het eind sta ik geheid over te geven als ik niet even heeeeel rustig aan doe.Yugor schreef: ↑zo 31 maart 2019, 19:22 Heb er ook last van op bepaalde parcousen
Horst bv. heb ik niet zonder overgeven kunnen doen helaas, heb t keer of 5 geprobeerd. Kom er nu gewoon niet meer. Ook Dorst bevalt mij allerminst.
Dit is de eerste keer dat ik lees van nog iemand met hetzelfde. Voor mij is het echt een vorm van wagenziekte - teveel krappe doordraaiende en snelle bochten achter elkaar en ik voel een beklemmend gevoel opkomen in de borststreek. En als dit gepaard gaat met een hoogte verschil in de bochten (zoals in Horst) gaat het helemaal snel .
Als de bochten meer flowend zijn of meer recuperatie na een doordraaier heb ik er geen enkele last van
Maar overgeven na een zware klim zoals je zegt is wel iets anders imo.
En vaak merk ik dat ik zelf ook denk "Wat een gedoe al die bochten, doe alsjeblieft gewoon eens een stuk 'normaal'". Alsof alle techniek in een paar honderd meter gepropt moet worden. In de Correze in Frankrijk waar we regelmatig op vakantie gaan heb je heel veel schitterende uitgepijlde MTB (VTT) trails die soms best technisch zijn, maar uitgestrekter en meer cross country. Heerlijk vindt ik dat. En dan heb ik ook nergens last van, ondanks de enorme klimmen die daar in zitten. Dan heb je aan het eind van de rit 50 geweldige kilometers in de benen met 1500 hoogtemeters en geen braakneigingen.
-
hendrikjan
- Extreme Biker
- Berichten: 621
- Lid geworden op: ma 1 december 2014, 11:12
Als ik het zo lees denk ik dat jullie gewoon teveel in het rood rijden... doe eens een tandje lichter en wat minder snel...
-
aurelius
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 10372
- Lid geworden op: do 26 november 2009, 23:35
- Mijn mountainbike: Lux Trail CF7
Verhaal heeft wel veel weg van ‘motion sickness’, reisziekte.
Wat dan soms kan helpen is dat je, voor je op zo’n bochten /achtbaanparcours gaat fietsen, preventief cinnarizine , cyclizine of meclozine neemt. ‘Primatour’ is bv zo’n vrij verkrijgbaar middel, een combi van cinnarizine en cyclizine. Geef je kleine kids ook bij wagenziekte.
Als je er gevoelig voor bent kun je daar niet zoveel aan doen. Vaak aanleg. Je binnenoor en ogen zenden verschillende seintjes naar je brein dat in de war raakt, met misselijkheid tot gevolg.
Ook een optie.... lekker blijven MTB-en, en die moderne slinger/achtbaanparcoursen mijden. Gewoon genieten van het minder slingerende old school XC-en.
In het dagelijks leven verder geen last van je evenwicht, gehoor? Snel last van wagenziekte, vliegen?
Die Primatour kun je sowieso eens proberen, dan kun je je huisarts tzt meteen vertellen of je er evt baat bij had.
Wat dan soms kan helpen is dat je, voor je op zo’n bochten /achtbaanparcours gaat fietsen, preventief cinnarizine , cyclizine of meclozine neemt. ‘Primatour’ is bv zo’n vrij verkrijgbaar middel, een combi van cinnarizine en cyclizine. Geef je kleine kids ook bij wagenziekte.
Als je er gevoelig voor bent kun je daar niet zoveel aan doen. Vaak aanleg. Je binnenoor en ogen zenden verschillende seintjes naar je brein dat in de war raakt, met misselijkheid tot gevolg.
Ook een optie.... lekker blijven MTB-en, en die moderne slinger/achtbaanparcoursen mijden. Gewoon genieten van het minder slingerende old school XC-en.
In het dagelijks leven verder geen last van je evenwicht, gehoor? Snel last van wagenziekte, vliegen?
Die Primatour kun je sowieso eens proberen, dan kun je je huisarts tzt meteen vertellen of je er evt baat bij had.
The "Fun Zone" is definitely quicker to find on a shorter travel bike.
You only want as much as is necessary and as little as possible.
You only want as much as is necessary and as little as possible.
-
Prulleman
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 1946
- Lid geworden op: ma 6 april 2009, 12:54
- Mijn mountainbike: Scott Spark 2022 RC Team Red
- Contacteer:
moest ik ook aan denken inderdaad, al is het alleen maar om "wagenziekte" in of uit te sluiten.
kruidvat heeft overigens ook een goed alternatief voor primatour, zit geloof ik maar 1 ipv 2 werkzame stoffen in, maar bij mijn kids doen ze het even goed, en de primatour krijgen ze gewoon niet weg, die zijn zo ongelofelijk smerig (en de smaakt blijft lang op je tong hangen) dat ze daar nog misselijker van worden
kruidvat heeft overigens ook een goed alternatief voor primatour, zit geloof ik maar 1 ipv 2 werkzame stoffen in, maar bij mijn kids doen ze het even goed, en de primatour krijgen ze gewoon niet weg, die zijn zo ongelofelijk smerig (en de smaakt blijft lang op je tong hangen) dat ze daar nog misselijker van worden
-
suravida
- Elite Mountainbiker
- Berichten: 9023
- Lid geworden op: do 31 mei 2007, 12:06
- Mijn mountainbike: Staal!
- Contacteer:
Die klim na de Snakerun klinkt als de lange klim Hoge Ginkel op. (Op strava te vinden als "de zachte dood" en "Lijdensweg" 
) Dat is ook gewoon best een gemene klim waarbij je als je hard start je bij het steilste stuk aan het eind echt wel kapot gaat. Op alle stukken daarvoor herstel je ook nergens in de afdalingen, dus je start ook net wat minder fris. . Geen idee of er nog iets anders met je aan de hand is, maar ik herken je klacht wel deels. Heb op Amerongen ook een paar keer gehad dat ik te hard wilde en dat ik in bepaalde snelle bochten ineens duizelig werd. Afstappen en even in het bos liggen deed wonderen. Maar sindsdien pas ik mijn tempo daar dus gewoon op aan, het is op dit soort routes nou eenmaal niet alleen meer hard rechtdoor omhoog trappen en bijkomen in de afdaling, maar een constante belasting. (waar ik overigens stukken blijer van wordt dan de oude situatie)
Dat gezegd hebbende: Ik zou ook zeker even naar de huisarts gaan, want helemaal normaal is het ook weer niet.
) Dat is ook gewoon best een gemene klim waarbij je als je hard start je bij het steilste stuk aan het eind echt wel kapot gaat. Op alle stukken daarvoor herstel je ook nergens in de afdalingen, dus je start ook net wat minder fris. . Geen idee of er nog iets anders met je aan de hand is, maar ik herken je klacht wel deels. Heb op Amerongen ook een paar keer gehad dat ik te hard wilde en dat ik in bepaalde snelle bochten ineens duizelig werd. Afstappen en even in het bos liggen deed wonderen. Maar sindsdien pas ik mijn tempo daar dus gewoon op aan, het is op dit soort routes nou eenmaal niet alleen meer hard rechtdoor omhoog trappen en bijkomen in de afdaling, maar een constante belasting. (waar ik overigens stukken blijer van wordt dan de oude situatie)Dat gezegd hebbende: Ik zou ook zeker even naar de huisarts gaan, want helemaal normaal is het ook weer niet.
