Herstellen van een (onder)been breuk

Welke trainingsvormen zijn er, hoe werkt een hartslagmeter, wat te doen bij blessures, en welke sportdranken en energierepen kun je het beste mee nemen. Alles wat het lichaam van de biker aangaat kan hier gevraagd worden.
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

Op 12 juni een ongelukkige buiteling gemaakt, op lage snelheid achter een uitstekende wortel blijven hangen, naar rechts gevallen en vervolgens met mijn rechtse scheen vol op een andere uitstekende wortel. Harde krak, dacht nog even dat het de wortel was maar toen ik op de grond lag zag ik mijn voet los aan mijn been beugelen en een stukje bot uit mijn kuit steken, sjips... :(( 112 Maar gebeld (was alleen) en uiteindelijk na een 25 min wachten uit het bos geplukt (door de brandweer/ambu) en hop naar het ZH. Daar werd niet erg verrassend en complexe drievoudige open beenbreuk geconstateerd. Scheenbeen doormidden en kuitbeen in 3 stukken. Intussen was het zaterdagavond en direct door naar de OK voor een spoedoperatie. Een kleine 3 uur later weer wakker met drie flinke snedes in mijn onderbeen en een halve kilo metaal zwaarder. Scheenbeen gerepareerd met een plaat en een handje vol schroeven. Gelukkig omdat er osteosynthese gedaan is, hoef ik niet in het gips...

Nu 6 weken totaal niet mogen lopen en vanaf de 7e week mogen starten met revalideren. Nu kleine oefeningen en mag voorzichtig staan (met max 15 kg druk op mijn been) en met een rollator voorzichtig wat stapjes zijn. Alvast oefenen voor als ik bejaard ben denk ik bij mijzelf. Uiteraard luister ik braaf naar de traumachirurg en fysio voor het herstel/revalidatie wat zeker nog een 10-12wk zal duren voordat ik kan gaan denken aan rustig lopen zonder krukken, een totaal traject van 3 maanden niet biken. Heb ik wel een idee hoe een heroïne junk zich moet voelen als die moet afkicken :wink:

Ik vraag me af of er forumleden zijn die het mountainbiken weer hebben opgepikt na een beenbreuk. Hoe ging dat en wat waren je ervaringen. Gelukkig heb ik er tegenwoordig ook een e-mtb bij (Speci Turbo Levo gen2) dus ik hoef me in eerste instantie niet erg te belasten. Daar zitten duo flatpedal/spd trappers op dus ik kan in eerste instantie op het flatpedal deel rijden zonder ingeklikt te zijn.

Daarnaast nog het advies me niet na te doen, je been breken is echt niet grappig (om een open deur in te trappen, no pun intended).

Ik vraag dus niet om medisch advies, daar heb ik de behandelende artsen voor, maar je ervaring over het oppikken van je fietshobby na zo'n trauma.

Thanks voor eventuele opmerkingen :-q
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Freediamond87
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 394
Lid geworden op: zo 12 januari 2014, 15:28
Mijn mountainbike: Santa Cruz Tallboy C

Pfoe. Heftig verhaal. Sterkte met het herstel. Gelukkig voor mij heb ik geen tips voor jou
bongo
Mountainbike Junk
Mountainbike Junk
Berichten: 451
Lid geworden op: ma 30 juli 2012, 10:33

Hoi, heftig verhaal zeg, wat een pech :oops:

Zo'n 20 jaar heb ik veel last van een hernia gehad en me uiteindelijk in 2012 laten opereren in herniakliniek.nl.
Ik was de pijn, de uitval en het bericht dat ik in het reguliere medische proces was uitbehandeld, een beetje beu. Ben daarom zelf gaan zoeken en uitgekomen op herniakliniek.nl, toen nog "revolutionair" in NL (N.B.: ik zag ook jouw bericht in ander topic met vergelijkbare situatie. In 2012 werden deze kosten van ruim 8k inderdaad niet vergoed, maar dat is momenteel aan het kantelen, ik kan je in PB hierover informeren. Voor mij is dit niet meer interessant, maar voor jou misschien wel. Ik kan je wel zeggen dat dit de beste euro's zijn die ik besteed heb in m'n leven).

Anyway, juist voor de operatie had ik eigelijk al geaccepteerd dat mtb'en (en motorrijden) niet meer mogelijk zou zijn.
Revalidatie ging redelijk snel, met dank aan de operatietechniek. Maar het duurde wel tot een jaar voordat ik het goede gevoel terug had, weer vertrouwen had in mijn rug, en dan met name om onverwachte (romp)bewegingen weer vertrouwd op te vangen.
Het kost dus veel tijd en geduld om kracht en coördinatie op te bouwen en van daaruit weer vertrouwen te hebben. En het blijft altijd wel een plek die aandacht behoeft, ik blijf core stability oefenen en probeer onzekere situaties vermijden (slecht tillen, spitten enzo).
In 2013 weer begonnen met mtb'en op een fully. Inmiddels rij ik op een HT, gaat allemaal best goed, alhoewel ik een fully absoluut relaxter vind rijden, zeker na twee uurtjes. Motorrijden heb ik nog even gedaan in 2014, maar daar vond ik nix meer aan.

Kortom: geduld, consistentie (oefenen) en realiteitszin kunnen je best wel weer een mooi perspectief bieden! Succes.
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

Ik ga er eerlijk gezegd ook vanuit dat ik pas jan 2022 weer op de bike kan zitten. In eerste instantie op de e-mtb en later hopelijk weer lekker analoog op de Epic (off-road) of de HT (langduur op de weg/gravel).

Het zal idd een gevalletje geduld en luisteren naar mijn lijf worden....
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

bongo schreef: vr 6 augustus 2021, 09:48 Hoi, heftig verhaal zeg, wat een pech :oops:

Zo'n 20 jaar heb ik veel last van een hernia gehad en me uiteindelijk in 2012 laten opereren in herniakliniek.nl.
Ik was de pijn, de uitval en het bericht dat ik in het reguliere medische proces was uitbehandeld, een beetje beu. Ben daarom zelf gaan zoeken en uitgekomen op herniakliniek.nl, toen nog "revolutionair" in NL (N.B.: ik zag ook jouw bericht in ander topic met vergelijkbare situatie. In 2012 werden deze kosten van ruim 8k inderdaad niet vergoed, maar dat is momenteel aan het kantelen, ik kan je in PB hierover informeren. Voor mij is dit niet meer interessant, maar voor jou misschien wel. Ik kan je wel zeggen dat dit de beste euro's zijn die ik besteed heb in m'n leven).

Anyway, juist voor de operatie had ik eigelijk al geaccepteerd dat mtb'en (en motorrijden) niet meer mogelijk zou zijn.
Revalidatie ging redelijk snel, met dank aan de operatietechniek. Maar het duurde wel tot een jaar voordat ik het goede gevoel terug had, weer vertrouwen had in mijn rug, en dan met name om onverwachte (romp)bewegingen weer vertrouwd op te vangen.
Het kost dus veel tijd en geduld om kracht en coördinatie op te bouwen en van daaruit weer vertrouwen te hebben. En het blijft altijd wel een plek die aandacht behoeft, ik blijf core stability oefenen en probeer onzekere situaties vermijden (slecht tillen, spitten enzo).
In 2013 weer begonnen met mtb'en op een fully. Inmiddels rij ik op een HT, gaat allemaal best goed, alhoewel ik een fully absoluut relaxter vind rijden, zeker na twee uurtjes. Motorrijden heb ik nog even gedaan in 2014, maar daar vond ik nix meer aan.

Kortom: geduld, consistentie (oefenen) en realiteitszin kunnen je best wel weer een mooi perspectief bieden! Succes.
Ik zag je verhaal idd. Heb zelf ook een hernia, hoewel ik er het laatste anderhalf jaar niet zo'n last van heb > fysio en manuele therapie helpt bij mij goed.

Ik denk al ik volledig gerevalideerd ben dwz, ik kan zonder krukken lopen, weer eerst eens een winterseizoentje zwembad en sportschool ga doen om weer kracht en conditie (core en beenkracht) op te bouwen voordat ik in 2022 weer op de bike stap.

Gezondheid is leuk, pas als je iets flink mankeert dan weet je pas hoe waardevol een goede gezondheid is...
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
aurelius
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 10365
Lid geworden op: do 26 november 2009, 23:35
Mijn mountainbike: Lux Trail CF7

Gecompliceerde onderbeenbreuk of een hernia-operatie: totaal niet vergelijkbaar. Geheel andere problemen, geheel andere oplossingen. De overeenkomst is dat je er een tijd uit bent (met soortgelijke frustraties), maar verder...

Enige wat je kunt doen is luisteren naar je lijf, maar vooral ook naar je specialist en daarna de Fysiotherapeut.
Zodra het kan en mag kun je gaan oefenen en belasten onder begeleiding van de therapeut.
Beschouw de fysiotherapeutische begeleiding maar zolang als je bijgestelde sportdoelen. Daar ga je je grenzen weer verleggen.
Dan komt verder lopen en weer/verder fietsen vanzelf wel weer. Qua fietsen eerst verhard, daarna in spannender onverhard terrein, je eMTB is handig als eventuele tussenstap.
The "Fun Zone" is definitely quicker to find on a shorter travel bike.
You only want as much as is necessary and as little as possible.
Heckler40
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 2455
Lid geworden op: wo 22 juni 2005, 11:48

Phoea, heftig dit, veel sterkte met revalideren.

Ik heb wel iets ervaring met terugkomen na een kwetsuren. Ik heb ooit zo'n complexe breuk met een plaat met schroeven gehad in mij linker onder arm. En ik ben ooit gespiest op een scherpe gebroken tak die in mijn rechter onderbeen stak (middeleeuwse taferelen ja). Beide keren ben ik na 3 maanden of zo terug op de MTB gekomen met een getrapte aanpak.

Voor het beginnen met biken volg ik het advies van de arts/fysio. Rust en herstel zijn belangrijk.
Maar als het advies dan is dat ik mag beginnen op de fiets volg ik vooral mijn eigen gevoel.

Het advies van arts is voorzichtig en voor een "gemiddelde" patient. Er is dus ruimte om sneller of langzamer te gaan. Eerst maar eens terug komen in de fiets beweging. Ik pak dan de MTB met dikke banden en vering op de weg/gravel en zand. Hobbels in de harde weg op een racert zijn veel vervelender dan op dikke banden van een MTB. De eerste paar keer doe ik dan rustig toeren en wat langere sessies om de de cardio weer te activeren. En dan opbouwen in intensiteit en duur met de feedback van je lijf. Mijn ervaring met deze aanpak is dat dit vaak verrassend vlot gaat.

Voor de gebroken onderarm heb ik in het begin met een polyester brace/manchet gereden. Dit was in het ziekenhuis door de gipsmeester aangemeten terwijl hij wist dat ik ging biken. Na verloop van tijd kwam het vertrouwen terug en ging het manchet af. Bij mijn onderbeen geen manchet gebruikt maar dat was ook niet gebroken.

Nogmaals sterkte,
"Just remember, once you're over the hill you pick up speed"
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

Heckler40 schreef: vr 6 augustus 2021, 10:59 ..... En ik ben ooit gespiest op een scherpe gebroken tak die in mijn rechter onderbeen stak (middeleeuwse taferelen ja)....
:o

Ik dacht dat ik met mijn los bengelende voet en uitstekend bot(je) al iets heftigs meegemaakt had. Gezien je er over kan schrijven ben je er goed vanaf gekomen maar wel een horror verhaal zeg. Helaas ben ik ook nog erg visueel ingesteld dus zit nu helemaal te griezelen... :-?
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

Traumachirurg en fysio zijn idd leading in de weg naar herstel! Het is helaas niet de eerste keer dat ik met een heftige blessure van de fiets gestapt (=gecrashed) ben. Maar spreken we meer over de bekende sleutelbeentjes, ribben en shaken and not stirred hersenen.

Stapje voor stapje. Gelukkig is mijn fysio een sport fysio die toevallig ook een specialisme heeft in revalitatie van sport trauma's en durf hier wel op te vertrouwen.

Daarnaast hebt ik nog een goede waakhond thuis in de vorm van mijn echtgenote die letterlijk mijn fietsen aan de ketting gelegd heeft :wink: :-? Eerst weer normaal kunnen lopen en dan gaan de bikes van slot...(ze kent de aard vh beestje goed). Nou moet ik zeggen dat ik met dit trauma nu niet bepaald snel overmoedig wordt want dan wordt ik super hard teruggefloten door mijn eigen lijf.
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Gebruikersavatar
cheeta
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 7363
Lid geworden op: zo 24 juni 2007, 09:25
Mijn mountainbike: Plopsaland

Alleen Fibula gebroken wat totaal niet in verhouding staat tot Tibia/Fibula in een complexe manier natuurlijk.

Desalniettemin: ik liep nog met krukken de eerste keer dat ik weer een rondje op fiets maakte, wat dat betreft kon ik eigenlijk eerder fietsen dan lopen (maar niet erg praktisch als je moet afstappen), je gewicht rust op het zadel en niet op je been zoals bij lopen.
Vanaf het moment dat ik zonder krukken kon lopen, fietste ik ook weer. Wel met de nadrukkelijke mededeling dat het op souplesse moest, niet tegen heuvels opstampen en gewoon op een vlakke, egale asfaltweg...
"This post may contain irony: Discontinue use if experiencing mood swings, nausea or elevated blood pressure."

| Freie Fahrt fuer freie Buerger! | LHR | Black Trails Matter | Build Back Blacker |
Gebruikersavatar
Qprs
Elite Mountainbiker
Elite Mountainbiker
Berichten: 1740
Lid geworden op: do 23 augustus 2007, 20:50
Mijn mountainbike: hebben ze moeten begrenzen

VanBiLL.com schreef: vr 6 augustus 2021, 07:56
Nu 6 weken totaal niet mogen lopen en vanaf de 7e week mogen starten met revalideren. Nu kleine oefeningen en mag voorzichtig staan (met max 15 kg druk op mijn been) en met een rollator voorzichtig wat stapjes zijn. Alvast oefenen voor als ik bejaard ben denk ik bij mijzelf. Uiteraard luister ik braaf naar de traumachirurg en fysio voor het herstel/revalidatie wat zeker nog een 10-12wk zal duren voordat ik kan gaan denken aan rustig lopen zonder krukken, een totaal traject van 3 maanden niet biken. Heb ik wel een idee hoe een heroïne junk zich moet voelen als die moet afkicken :wink:
De uitspraak ‘oefenen voor het bejaard zijn later’ komt me bekend voor. Na een flinke valpartij met onzeker hersteltraject kon ik een been niet belasten, strekken of buigen. Sindsdien heb ik m’n eigen set krukken en rolstoel, en ik ken vele ‘bijzondere’ manieren om een trap mee te overwinnen. Heb er zelfs rekening mee gehouden bij het ontwerpen van m’n badkamer, douchen met flinke blessures is al gauw een martelgang.

De krukken los kunnen laten blijft een mooi moment, dan kun je weer gaan leven :-q
https://www.pinkbike.com/video/540341/

Herstellen betekent dat je dagelijks vooruit gaat, ook al maak je misschien slechts babysteps. Het is als een drama film die leuk begint maar droevig eindigt, maar dan andersom. Het ergste heb je al achter de rug, het kan eigenlijk alleen maar beter worden.

Ik heb er blijvende schade aan overgehouden, maar kan daar zonder belemmeringen mee fietsen. Sterkte bij het herstel!
Het is hier geen ponykamp!
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

Qprs schreef: vr 6 augustus 2021, 13:58
De krukken los kunnen laten blijft een mooi moment, dan kun je weer gaan leven :-q
https://www.pinkbike.com/video/540341/
Haha, dat filmpje maakt mijn dag weer goed! :-q
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

cheeta schreef: vr 6 augustus 2021, 13:34 Alleen Fibula gebroken wat totaal niet in verhouding staat tot Tibia/Fibula in een complexe manier natuurlijk.
Ik had een breuk in de Tibia (scheenbeen) met een off-set van zo'n 2.5 à 3 cm. Die breuk is naar buiten gekomen. De Fibula (kuitbeen) is op 2 plaatsen gebroken met een 5 tal scherven (de scherven zijn tijdens de osteosynthese verwijderd). Mijn Tibia is gerepareerd met een metalen plaat van zo'n 10 cm onder mijn knie tot op mijn enkel. Fibula is gezet maar niet vastgezet.

Je verhaal geeft me wel moed, maar ik laat het, als eerder aangegeven, bepalen door wat de behandelende artsen aangeven. Fingers crossed in elk geval..
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
OldSkoolBMX
Mtb fanaat
Mtb fanaat
Berichten: 22
Lid geworden op: zo 22 november 2009, 10:40
Mijn mountainbike: GT Helion

Helaas, ik heb ook ervaring met een voet die bleef liggen terwijl ik probeerde op te staan. In november 2019 ben ik op weg naar mijn werk van de fiets gereden. Ik heb nog geprobeerd de auto te ontwijken. Mijn voorwiel wist ik nog langs de auto te sturen, maar vervolgens werd ik vol op mijn scheenbeen geraakt. Omdat het bloeden anders niet was te stoppen werd in de ambulance de wond veroorzaakt door het uitstekende bot al gehecht. In het ziekenhuis had de trauma-arts ook goed nieuws. Mijn enkel en mijn knie waren nog heel. Alles daartussen was aan gort zei hij. Die dag werd in een enkele uren durende operatie een externe fixatie geplaatst. Op zich een stoere piercing om te zien, maar niet echt praktisch als je een broek wilt dragen. Enkele dagen later ben ik opnieuw geopereerd. Er is toen een plaat gezet die boven de enkel en vlak onder de knie is vastgezet met schroeven. Het hele verbrijzelde deel daartussen zat toen ongeveer op zijn plaats en dat zou op die manier weer aan elkaar moeten groeien. Zie onderstaande foto:

Afbeelding

Ik moest rekenen op minimaal een half jaar om te herstellen. Ik dacht dat wel sneller te kunnen door hard te werken. Helaas werkt het niet op die manier. Een scheenbeen is een erg hard bot met weinig doorbloeding. Het groeit daarom maar langzaam weer aan. Bovendien is het prima om hard te werken aan je herstel, maar je moet zeker niet vergeten voldoende rust te nemen. Voor mij was dat de belangrijkste les. Al tijdens de twee maanden die ik op bed heb doorgebracht is de fysiotherapie gestart. Vervolgens onder begeleiding langzaamaan weer belasten en opnieuw leren lopen. In de zomer van 2020, 9 maanden na het ongeluk mocht ik weer voorzichtig op de fiets. Ik had in oktober, net voor het ongeluk een Lux besteld en die stond al een half jaar op mij te wachten. Ik kan zeggen dat een dropper erg handig is bij het op- en afstappen. De eerste maanden mocht ik alleen op het asfalt voorzichtig toeren. Die eerste ritten moest ik zelfs terug naar een licht verzet om een viaduct op te komen. Staand fietsen was in het begin onmogelijk maar ook dat lukt weer. Pas ruim 10 maanden na het ongeluk reed ik de eerste ritten over de lokale mountainbikeroutes. Op dat moment was mijn been nog altijd niet volledig hersteld. Pas na ruim 18 maanden gaf de traumachirurg aan dat het scheenbeen weer aan elkaar was gegroeid.

Voor mij geldt dat fietsen veel beter gaat dan lopen. Bij het lopen doet elke pas nog zeer. Als ik op de fiets stap voel ik de eerste minuten wat pijn, daarna trekt dat weg en kan ik vrijwel pijnloos rijden. Ik heb ondertussen een terugslag gehad in de vorm van een hartinfarct. Van de cardioloog mag ik tot november niet mountainbiken, daarom rij ik op dit moment alleen op de wegfiets en de gravelbike. Dat gaat boven verwachting goed. De routes van Nijmegen liggen voor mij op fietsafstand maar daar ben ik dus nog niet geweest sinds ze zijn vernieuwd. Ik hoop in november daar wel gebruik van te kunnen maken, inclusief bikepark Mook.

Succes bij het herstel. Uiteindelijk komt het vast weer helemaal goed.
Gebruikersavatar
VanBiLL.com
Pro Biker
Pro Biker
Berichten: 1491
Lid geworden op: ma 17 november 2008, 13:53
Mijn mountainbike: '15 Rose Mr Big 3 29er - '17 Speci Epic FSR Pro Carbon WC - '21 Speci Turbo Levo Expert Carbon AXS

OldSkoolBMX schreef: vr 6 augustus 2021, 16:42 Helaas, ik heb ook ervaring met een voet die bleef liggen terwijl ik probeerde op te staan....

Succes bij het herstel. Uiteindelijk komt het vast weer helemaal goed.
Sodeju, zo te zien heb je een nog vervelendere breuk gehad. Dat dit geen gemakkelijke breuken zijn begin ik nu ook wel achter te komen. Met een sleutelbeen breuk had ik na 8 weken al lang en breed weer aan het biken geweest ;-)

Dit is btw mijn breuk:
Afbeelding
Afbeelding

Bedankt voor het delen van je verhaal. Geeft me moed dat je met dit soort trauma's toch weer de bike hobby kunt oppikken. :-q
Met vlagen ben ik briljant, alleen nu is het windstil...
Wordt bloed(plasma)donor en meld je NU aan bij Sanquin!!!!
Plaats reactie